Κύριε διευθυντά
Κάποιος πνίγηκε στον ποταμό Γιαγκ Τσε Γιαγκ. Κάποιοι ψαράδες που περισυνέλεξαν το πτώμα, ζητούσαν ένα υπέρογκο ποσό προκειμένου να το παραδώσουν στους οικείους. Οι οικείοι τότε αποτάθηκαν στον μεγάλο σοφό Κουμ Φου Τσε, τον Κομφούκιο, και εκείνος τους συμβούλεψε: Περιμένετε. Οι ψαράδες μόνον σε σας μπορούν να διαθέσουν το πτώμα. Τώρα, άρχισαν ν’ ανησυχούν οι ψαράδες. Τι θα γίνει με το πτώμα; Ρώτησαν τον μεγάλο σοφό κι εκείνος τους συμβούλεψε: Περιμένετε. Οι οικείοι του νεκρού μόνον από σας μπορούν να προμηθευτούν το πτώμα.
Κόμπος, αδιέξοδο. Τι απομένει να κάνουν; Μήπως να το συζητήσουν, να διαπραγματευτούν, να τα βρουν;
Εκεί παραπέμπει το απαύγασμα αυτό της αρχαίας κινεζικής σοφίας. Μήπως, λοιπόν, είναι καλύτερη αυτή η, έστω άτυπη, συζήτηση που άρχισε με τους Τούρκους από τη μη συζήτηση;