Κύριε διευθυντά
Το 2019 εκδόθηκε από τον «Ποταμό», με επιμέλεια του ιστορικού κ. Γιώργου Καλπαδάκη, η «Αναίρεσις» του Νικολάου Σπηλιάδου, στενότατου συνεργάτη του Κυβερνήτη Ιω. Καποδίστρια. Ο Σπηλιάδης με την «Αναίρεσιν», γραμμένη στα γαλλικά, απαντούσε στον Βαυαρό Ειρηναίο Θείρσιο (Friedrich Thiersch), ο οποίος επέκρινε σφοδρά με δίτομο έργο την πολιτική του Κυβερνήτη. Ο Γιάννης Βλαχογιάννης είχε αναθέσει στον Αλ. Παπαδιαμάντη τη μετάφραση του ανέκδοτου έργου του Σπηλιάδη, την τρίτη σε έκταση ύστερα από τις μεταφράσεις της «Ιστορίας της Ελληνικής Επαναστάσεως» του Γόρδωνος αφενός και του Φίνλεϋ αφετέρου.
Και οι τρεις αυτές μεταφράσεις έμελλε να εκδοθούν στον αιώνα μας. Για την έκδοση της «Αναιρέσεως» είχα γράψει ένα επαινετικό κείμενο στην «Καθημερινή» (24.2.2019) και προηγουμένως είχα ομιλήσει σε ειδική εσπερίδα της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος (20.2.2019).
Πολύ αργότερα διαπίστωσα ότι η μεταγραφή του παπαδιαμαντικού χειρογράφου παρουσιάζει πολυάριθμες παραναγνώσεις. Ο γραφικός χαρακτήρας του Παπαδιαμάντη είναι συχνά όντως δυσανάγνωστος. Δεν επιθυμώ να ψέξω τον επιμελητή του έργου, τον κ. Γ. Καλπαδάκη, ο οποίος σχολιάζει λαμπρά το έργο τού δικαίως οργισμένου Σπηλιάδη. Και τώρα, αφού διανύουμε έτος επετειακό του Σηκωμού, ευχής έργο είναι να διαβαστεί ο σχολιασμός της «Αναιρέσεως». Εύχομαι όμως διακαώς να ευρεθεί τρόπος να διορθωθούν σε μελλοντική επανέκδοση όλες οι παραναγνώσεις της «Αναιρέσεως» για να αποκατασταθεί έτσι και το παπαδιαμαντικό κείμενο.