Κύριε διευθυντά
Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες την κορύφωση του τρίτου κύματος της πανδημίας με αγωνία για τις αντοχές του ΕΣΥ αλλά και της οικονομίας. Είναι εμφανές ότι –πέρα από τον εμβολιασμό που σωστά αποτελεί πρώτη προτεραιότητα– η ανάγκη για αποτελεσματικές θεραπείες είναι επιτακτική.
Στο στάδιο της ερευνητικής θεραπείας παραμένει η χορήγηση πλάσματος αίματος αναρρωσάντων ασθενών με υψηλό τίτλο αντισωμάτων κατά του κορωνοϊού. Γνωρίζω ότι παρόμοια έρευνα διεξάγεται και στην Ελλάδα με συμμετοχή αρκετών νοσοκομείων, χωρίς κοινοποίηση αποτελεσμάτων μέχρι στιγμής αν και διαρκεί αρκετούς μήνες.
Ομως σε συνθήκες «πολέμου» κάποια πράγματα πρέπει να επιταχύνονται και θεραπείες ασφαλείς (όπως το πλάσμα αίματος) πρέπει να χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά με τις ήδη λαμβανόμενες σε επιλεγμένους ασθενείς κυρίως υψηλού κινδύνου, ανεξάρτητα με την περισσότερη ή λιγότερη αποτελεσματικότητα – γιατί αποτελεσματικότητα σίγουρα υπάρχει αν το πλάσμα δοθεί εγκαίρως, σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες του εξωτερικού (γι’ αυτό εξάλλου μεταξύ άλλων έχει λάβει ειδική επείγουσα έγκριση από το FDA των ΗΠΑ).
Ισως υπάρχουν περιορισμένες ποσότητες διαθέσιμου πλάσματος αναρρωσάντων ασθενών. Αλλά τώρα αυτό λύνεται με την ύπαρξη χιλιάδων εμβολιασμένων συμπολιτών μας που μπορούν να αποτελέσουν δότες πλάσματος. Το στελεχικό δυναμικό των ιατρικών σχολών και του ΕΣΥ είναι άριστο με πολλές θεραπευτικές και ερευνητικές περγαμηνές και μεγάλη εμπειρία. Μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν την πρωτοπορία, επιταχύνοντας την περαιτέρω έρευνα και προωθώντας τη σύντομη εφαρμογή της προαναφερθείσης θεραπείας.
Η επιστολή αυτή γράφτηκε (όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά και επιγραμματικά) γνωρίζοντας την ευαισθησία της «Κ» για κάθε σημαντική ελληνική ερευνητική πρωτοβουλία αλλά και το βαρύ τίμημα που έχουμε καταβάλει σαν άτομα, οικογένειες, εργαζόμενοι και κοινωνία στην πανδημία.