Η Μαρία Μαγδαληνή, περί σοφίας και αμαρτίας 

Η Μαρία Μαγδαληνή, περί σοφίας και αμαρτίας 

Κύριε διευθυντά
Παίρνοντας αφορμή από το σχόλιο του κ. Κώστα Λεονταρίδη για την Κασσιανή στις 28 Απριλίου, θα ήθελα να σταθώ σε δύο πρόσωπα. Στον Θεόφιλο και σε μιαν άλλη γυναίκα, τη Μαρία τη Μαγδαληνή. Κατ’ αρχάς ο Κώστας Λεονταρίδης έχει αποδείξει και από άλλα πονήματα πως κατέχει αρκούντως την ελληνική γραμματεία και όχι μόνο, γι’ αυτό και αναστήλωσε αυτή την παρεξηγημένη γυναίκα που τόσα δάκρυα έχυσαν οι λαϊκές τάξεις και ακόμη συγκινεί η ιστορία της εδώ και 1.800 χρόνια, γιατί έχασε τον θρόνο επειδή τόλμησε να απαντήσει σ’ έναν αυτοκράτορα. Ο Θεόφιλος υπήρξε ένας αυτοκράτορας ικανός σε όλους τους τομείς, με αξιόλογη μόρφωση και άφησε ανανεωμένη και ακμαία την αυτοκρατορία, αλλά φαίνεται σε σοφούς άντρες ισχύει αυτό που είπε ο Οσκαρ Ουάιλντ, ότι όλοι οι σοφοί έχουν μια δόση τρέλας. Εγώ θα έλεγα πως είναι ολίγον ψώνια, κατά την καθομιλουμένη.

Ο Θεόφιλος ήθελε μια γυναίκα όμορφη αλλά μπούφο. Θα είχε μάλλον υπόψη του την τραγωδία του Σοφοκλή «Αίας», αλλά φαίνεται δεν κατάλαβε αυτό που είπε ο Αίαντας στη γυναίκα του όταν πήγε να αυτοκτονήσει, γιατί δεν του έδωσαν τα όπλα του Αχιλλέα, αλλά τα πρόσφεραν στον Οδυσσέα, πέφτοντας πάνω στο σπαθί του, κι ενώ εκείνη φώναζε κι έσκουζε, της είπε: «Ω γύναι σίγα, η σιγή ταις γυναιξί κόσμον φέρει» (Ω γυναίκα σιώπα, η σιωπή στις γυναίκες είναι στολίδι). Και το άλλο, ύστερα από δέκα χρόνια και αφού μεσολάβησε η βασιλεία του πατέρα του έδωσε εντολή να βρεθούν και να καταδικαστούν σε θάνατο οι δολοφόνοι του Λέοντα Ε΄. Το δεύτερο πρόσωπο είναι η Μαρία η Μαγδαληνή. Η Μαρία από τα Μάγδαλα είναι η πρώτη γυναίκα ακτιβίστρια στον κόσμο. Ενστερνίστηκε τη διδασκαλία του Ιησού και τον ακολούθησε και τον βοηθούσε στο έργο του με κάθε δυνατό τρόπο. Παρακολούθησε τον Χριστό μέχρι τον σταυρό στον Γολγοθά θρηνώντας μαζί με τη Θεοτόκο. Μετά την Ανάληψη του Χριστού και την ίδρυση της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας στα Ιεροσόλυμα, η Μαρία η Μαγδαληνή εξακολούθησε να υπηρετεί το ευαγγελικό κήρυγμα. Πέθανε στην Εφεσο και τα λείψανά της τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ΄ (886-912) μαζί με τα λείψανα του Αγίου Λαζάρου. Αυτά που λέγονταν πως ήταν μια αμαρτωλή, δεν αναφέρονται σε καμία ιερή γραφή. Αυτή λοιπόν η γυναίκα που τόσα πρόσφερε στην Εκκλησία, είναι η μόνη που δεν έχει Εκκλησία. Ακουσα το Μ. Σάββατο έναν δημοσιογράφο να ρωτάει τους πιστούς στους δρόμους της Αθήνας ποια ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή και τι απάντησαν; Μια ιερόδουλη, μια γυναίκα ελευθέριων ηθών και άλλα πολλά. Φρίκη.

Το μεσημέρι του Μ. Σαββάτου κατά την αναμετάδοση από τους αγίους τόπους της τελετής αφής του Αγίου Φωτός, ένας καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σχολιάζοντας τα συμβαίνοντα, πέντε φορές ανέφερε με σεβασμό τη Μαρία Μαγδαληνή που ήταν μαζί με τις μυροφόρες στον τάφο του Χριστού.

Θα βρεθεί λοιπόν κάποιος να αναστηλώσει αυτή την αδικημένη γυναίκα και να τη βγάλει από τα τάρταρα που την έριξε το ιερατείο; Οψόμεθα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή