Κύριε διευθυντά
Αρχές Φεβρουαρίου 1968 το αντιτορπιλικό (Α/Τ) των ΗΠΑ USS Bache (Μπέιτς) κατέπλευσε και αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Ρόδου, το Μανδράκι, για τριήμερη επίσκεψη. Το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου ξέσπασε ένα ξαφνικό μπουρίνι με θυελλώδη ΝΑ άνεμο (Σορόκο). Το πλοίο ξέσυρε και πριν προλάβει να ενεργοποιήσει τις μηχανές του κάθισε πάνω σε βράχια, έξω από το Μανδράκι. Είχε σκισθεί σε πολλά σημεία στα ύφαλά του και ήταν αδύνατον να αποκολληθεί.
Πλησίαζε η τουριστική περίοδος για τη Ρόδο και οι Αμερικανοί δεν ήθελαν με τίποτα οι τουρίστες να αντικρίζουν το οικτρό θέαμα του ναυαγίου. Πήραν την απόφαση να το διαλύσουν, κόβοντάς το σε κομμάτια, τα οποία θα τα απομάκρυναν από τον τόπο του ναυαγίου και θα τα φούνταραν στα βαθιά. Ηλθε από τις ΗΠΑ ένα κλιμάκιο U.D.T. (Underwater Demolition Team), ειδικών στις καταστροφές/διαλύσεις, με επικεφαλής έναν αντιπλοίαρχο.
Υπέγραψαν σύμβαση με μία ελληνική εταιρεία ρυμουλκών/ναυαγιαιρέσεων, η οποία ανέλαβε, σε ορισμένο χρόνο, να κόψει και να διαλύσει το πλοίο.
Το Π.Ν., επειδή το «Μπέιτς» ήταν της ιδίας κλάσεως (Fletcher class) με τα δικά μας Α/Τ, σκέφθηκε ότι μπορεί να εκμεταλλευθεί το γεγονός και να σώσει κάποια πυροβόλα, μηχανήματα, συσκευές κ.λπ. του ναυαγίου, ώστε να τα χρησιμοποιήσει, αν χρειασθεί, στα δικά μας Α/Τ. Η εξάρμοση θα γινόταν από συνεργεία του Ναυστάθμου Σαλαμίνας (Ν.Σ.) και η μεταφορά τους στον Ν.Σ. με ένα οχηματαγωγό (Ο/Γ). Πρώτο κατέβηκε στη Ρόδο το Ο/Γ ΡΟΥΣΣΕΝ και όταν γέμισε το κατάστρωμα με διάφορα υλικά, από τις δύο καπνοδόχους μέχρι πυροβόλα των 5 ιντσών, επέστρεψε στον Ν.Σ. Ακολούθησε το Ο/Γ ΤΟΥΡΝΑΣ, στο οποίο υπηρετούσα, Σημαιοφόρος τότε, ως Α΄ Μηχανικός.
Η επιχείρηση άρχισε να δυσκολεύει, γιατί έπρεπε να γίνονται συγχρόνως εργασίες κοπής και διάλυσης του πλοίου, μερικές φορές με εκρηκτικά, από το ιδιωτικό συνεργείο και εργασίες του Π.Ν. που ήθελε, ιδίως σε αυτή τη φάση, να εξαρμόσει μηχανήματα κυρίως από τα μηχανοστάσια και τα λεβητοστάσια του πλοίου.
Μετά μηνιαία περίπου παραμονή στη Ρόδο, όλα τελείωσαν αισίως. Το «Μπέιτς» διαλύθηκε. Οι Αμερικανοί ησύχασαν διότι δεν υπήρχε πλέον ναυάγιο, που να το βλέπουν σαν αξιοθέατο οι τουρίστες της Ρόδου. Το Π.Ν. πήρε τα υλικά που ήθελε και πράγματι πολλές φορές, αργότερα, έλυσαν προβλήματα των Α/Τ. Τέλος καλό, όλα καλά.