Κύριε διευθυντά
«Δεν θέλω να ακούγομαι σαν ξεμωραμένος γερογκρινιάρης, αλλά ίσως δεν το καταφέρω». Ετσι αρχίζει το κείμενο του κ. Βασίλη Κ. Γούναρη («Κ», Κυριακή 11 Ιουλίου), το οποίο τιτλοφορείται «Ανώτατη εκπαίδευση χωρίς γλωσσική επάρκεια».
Ο κ. Β.Κ. Γούναρης είναι καθηγητής της Ιστορίας Νεωτέρων Χρόνων και το ότι διδάσκει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προσδίδει στα λεγόμενά του ιδιάζουσα βαρύτητα. Δεν είναι καθόλου αισιόδοξος ούτε φαίνεται να ελπίζει στην ίαση της ασθένειας «γλωσσικός αναλφαβητισμός». Οταν ο φοιτητόκοσμος αδυνατεί να αντιληφθεί το νόημα της ανακοίνωσης «Καλούνται οι φοιτητές/φοιτήτριες να δηλώσουν κατά προτεραιότητα όσα μαθήματα κ.λπ.» και αναρωτιέται «Δηλαδή πόσα; Ολα; Ποια;», τα πράγματα είναι μαύρα κι άραχλα. Και, επιπλέον, εφιαλτικά αν σκεφθείς ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του πλήθους θα διδάξει σε σχολικές αίθουσες Ελληνικά, Ιστορία, Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία, ανακηρύσσοντας άβατον τον χώρο των δέκα θρανίων του.
Θα ήθελα να μη συμμεριστώ την απόλυτη απαισιοδοξία του κ. Β.Κ. Γούναρη, αλλά δεν το κατορθώνω.