Μουσείο του Αγώνα ως εθνικό χρέος

Μουσείο του Αγώνα ως εθνικό χρέος

Κύριε διευθυντά

Το 2021 αποτελεί σίγουρα μια εξαιρετική ευκαιρία για να ανασυλλογισθούμε το πρόσφατο παρελθόν μας, να το ξαναμελετήσουμε με βάση τα νέα στοιχεία που μας παρουσίασαν οι ιστορικοί και οι ερευνητές, και να αντιληφθούμε καλύτερα τη σχέση μας με το χθες, τις υποχρεώσεις στο σήμερα, τις προσδοκίες μας για το αύριο.

Και επειδή, όπως λένε, μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις άνοιξαν και πάλι τα μουσεία ήταν να επισκεφθώ την έκθεση «1821 πριν και μετά» στο Μουσείο Μπενάκη (με τη συνεργασία της Τράπεζας της Ελλάδος, της Εθνικής Τράπεζας και της Alpha Bank, σε επιμέλεια Τάσου Σακελλαρόπουλου και Μαρίας Δημητριάδου), μια έκθεση που έστησαν με πραγματικό μεράκι η Ναταλία Μπούρα και ο Παύλος Θανόπουλος. Μια έκθεση που εκτείνεται σε τρία επίπεδα (ισόγειο, πρώτος και δεύτερος όροφος) και σίγουρα δεν φτάνει για να τη δει κανείς με μια μόνη επίσκεψη. Και στη συνέχεια επισκέφθηκα τη μικρή έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου με τίτλο «Επανάσταση ’21» που πρόκειται να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.

Και βέβαια μπορεί η έκθεση «Επανάσταση ’21» να είναι μικρή αλλά, όπως όλοι γνωρίζουμε, το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο που ιδρύθηκε από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, την 25η Μαρτίου του 1884, και στεγάζεται από το 1962 στους χώρους της Παλαιάς Βουλής, είναι ουσιαστικά ολόκληρο μια μόνιμη έκθεση κειμηλίων του «Ιερού Αγώνα».

Και αναλογίζεται κανείς, καλές οι γιορτές και οι πανηγύρεις για τον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας, καλές οι εκθέσεις για την εθνική ταυτότητα του νεότερου ελληνισμού – αυτές όμως κάποτε θα τελειώσουν. Δεν θα έπρεπε το ελληνικό κράτος να έχει το δικό του Μουσείο του Αγώνα;

Οταν το κτίριο των παλαιών Ανακτόρων το 1930 μετατράπηκε με απόφαση του Ελ. Βενιζέλου σε Κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα την καταστροφή του εσωτερικού του θαυμάσιου διάκοσμου (τοιχογραφίες, οροφογραφίες κ.λπ.), παρά τις διαμαρτυρίες του συλλόγου αρχιτεκτόνων και πολλών ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών, ο γερουσιαστής και αρχιτέκτων Αναστάσης Μεταξάς είχε προτείνει να παραμείνει το κτίριο ως έχει και να μετατραπεί σε μουσείο του σύγχρονου ελληνισμού στους δύο ορόφους και στις αίθουσες του ισογείου. Η δε αίθουσα χορού των Παλαιών Ανακτόρων να χρησιμοποιείται για τις επίσημες δεξιώσεις του κράτους.

«Την τοιαύτην χρησιμοποίησιν του κτιρίου, το Συμβούλιον των Δημοσίων Εργων θεωρεί καθήκον του να επαναλάβη ότι θεωρεί την μάλλον αρμόζουσα». 

Δυστυχώς η τότε κυβέρνηση επέμεινε στην απόφασή της και χάθηκε η ευκαιρία να αποκτήσουμε ένα θαυμάσιο μουσείο που θα συνέχιζε την ιστορία του παλιού ακόμη μουσείου της Ακρόπολης, του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Βυζαντινού. 

Ισως σήμερα να ήρθε ο καιρός να αποκτήσουμε ένα μόνιμο κρατικό ιστορικό Μουσείο του Αγώνα για την ανεξαρτησία και τη συνέχεια της νέας Ελλάδας. 

Φόρο τιμής στο ’21. Ενα μουσείο όχι μόνο για τις επετείους αλλά για κάθε μέρα, για κάθε Ελληνα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή