Κύριε διευθυντά
Tείνω να πιστέψω ότι η ορθόδοξη ελλαδική Εκκλησία υπό την ηγεσία του μακαριωτάτου Ιερωνύμου και μετά την αποχώρηση ακροδεξιών στοιχείων, έχει εξελιχθεί ίσως στο πιο ανεκτικό θρησκευτικό δόγμα απέναντι στη διαφορετικότητα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους αλλά και στην απαλοιφή της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος σε επίσημα κρατικά έγγραφα που αφορούν τον κάθε πολίτη, στην καύση των νεκρών κ.λπ. Λάβαρα του ’21 όπως εν έτει 2000 στην πλατεία Συντάγματος δεν ανέμισαν ξανά. Αντίθετα, εκείνο που ανησυχεί ιδιαίτερα είναι η επικράτηση σε κάποιες περιοχές του πλανήτη του σκοταδιστικού Ισλάμ, του οποίου κορυφαίοι εκπρόσωποι είναι οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν και οι μουλάδες της Τεχεράνης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν καταπατηθεί εδώ και δεκαετίες. Γυναίκες χωρίς τσαντόρ και ομοφυλόφιλοι στην κρεμάλα. Πολιτικοί αντίπαλοι δεν επιτρέπονται ή πεθαίνουν με συνοπτικές διαδικασίες.
Υπάρχουν όμως και ηπιότερα παραδείγματα, αλλά εξίσου απεχθή, όπως η μετατροπή του Μουσείου της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τον γείτονα «σουλτάνο». Το πρόβλημα δεν είναι το Ισλάμ, αλλά αυτοί που τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι είναι σήμερα οι γνήσιοι εκφραστές του. «Γνησιότητα» που τρομάζει ακόμη και πεθαμένους!