Κύριε διευθυντά
Οι αντιφρονούντες (αλλά «πολιτισμένοι» ψηφοφόροι), μετά τα αποτελέσματα των εκλογών πριν από δύο χρόνια, μας συμβούλευαν να «κρατάμε μικρό καλάθι».
Για καιρό, είχαμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η επιλογή μας για τη Ν.Δ. ήταν η σωστή, με τις ζυγισμένες αποφάσεις και τις ευαισθησίες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Λαμπρό παράδειγμα από την πρώτη στιγμή, η τοποθέτηση του κ. Πικραμμένου, που στοχοποιήθηκε τόσο άδικα και χυδαία από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι οι απανωτές λαχτάρες, κάθε άλλο παρά διευκόλυναν τον πλουν του τιμονιέρη. Αλλά το καλοδιαλεγμένο πλήρωμά του, με εύσημα ήδη στην προηγούμενη πορεία του, έδινε νέες αποδείξεις αξιοσύνης. Το μικρό καλάθι όλο και μεγάλωνε, χωρώντας νέα επιτεύγματα, με την εμπιστοσύνη και την ανακούφιση τόσων και τόσων ότι βρισκόμασταν με αλάνθαστη πυξίδα. Ωσπου η πορεία συνεχίστηκε, αλλά με αλλαγές καπεταναίων.
Αυτονόητο, ότι εστιάζω στην απομάκρυνση του αποδεδειγμένα άξιου και αφοσιωμένου Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και έπαρση (που θα τα δικαιούνταν), ασταμάτητα ανέλαβε την εξυγίανση και εκτέλεσε τα καθήκοντά του στο ακέραιο. Μυστηριώδης απομένει σε πλήθος κόσμου αυτός ο εξοστρακισμός, κυρίως και πάνω απ’ όλα μετά την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, της οποίας και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης εισέπραξε τα φαρμακερά βέλη στην οικογένειά του.
Είναι και θέμα πολιτισμένου, εξευγενισμένου ατόμου, η ευγνωμοσύνη, όχι(;) του πού συνάδει αυτό, με την απομάκρυνση ενός τόσο ευσυνείδητου και χρήσιμου στελέχους, όταν αυτά αποτελούν αγαθόν εν ανεπαρκεία; Αντί του μάννα, χολήν…
Σαν να ξαναζούμε το απεχθές «αποφασίσαμε και διατάσσομεν», χωρίς ίχνος αιτιολογίας, έστω μαντευτής. Με κάτι τέτοια, τη σκανδαλώδη αύξηση του ΕΝΦΙΑ (250% στην Ιθάκη π.χ.), η διαφορά του 12% με τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ φοβάμαι ότι θα μειωθεί αισθητά. Αυτά δεν τα λαμβάνει υπόψη του ο πρωθυπουργός;