Κύριε διευθυντά
Ασφαλώς η κυβέρνηση πρέπει να είναι υπερήφανη για το έργο του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, που αλλάζει αποφασιστικά το πρόσωπο του κράτους. Οπου και να απασχολείται κανείς το βλέπει μπροστά του και χαίρεται. Υπάρχει όμως ένα τεράστιο «αλλά» που σε πολλές περιπτώσεις αντί για την επιτάχυνση των ηλεκτρονικών διαδικασιών επιφέρει δυσκινησία έως και ακινησία πλήρη. Παράδειγμα χαρακτηριστικό η μεταβίβαση ενός ακινήτου για οποιαδήποτε αιτία. Δεκάδες χρόνια τώρα (45 καταμετρά η προσωπική μου εμπειρία ως δικηγόρου) και όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα, και στην ηλεκτρονική εποχή, δυσκολεύουν σε σημείο που μια μεταβίβαση να απαιτεί χρόνο και δαπάνες υπερβολικές. Αιτία, η ανίκητη γραφειοκρατική νοοτροπία.
Η γραφειοκρατία παντού υπάρχει για να υπάρχει ένας έλεγχος προς αποτροπή των απατών εις βάρος του κράτους. Ωραίο άλλοθι τις περισσότερες φορές. Ο συμβολαιογράφος μπορεί να παίρνει ηλεκτρονικά τη φορολογική ενημερότητα των συναλλασσομένων. Θρίαμβος, πάει η επίσκεψη στη ΔΟΥ. Μπα; Μήπως χρωστάτε 0,10 λεπτά; Δεν το παίρνετε. Στη ΔΟΥ για ρύθμιση-εξόφληση. Μήπως πάλι έχετε ρύθμιση; Ετοιμασθείτε για περιπέτεια. Και φυσικά για το καλό του κράτους(;) βεβαίως βεβαίως, προστίθενται ευφάνταστα πιστοποιητικά, όπως π.χ. η ηλεκτρονική ταυτότητα του κτιρίου, από το οποίο το κράτος δεν ωφελείται, αλλά βρίσκει αντικείμενο ο χειμαζόμενος κλάδος των πολιτικών μηχανικών.
Στο σημείο αυτό θυμάμαι την έναρξη του Taxis και μάλιστα το πρωτόκολλο. Προ Taxis η διαδικασία ήταν απλή, πήγαινες στο αρμόδιο γραφείο, χαρακτήριζαν το έγγραφο και το πρωτοκολλούσε η εφορία, δηλαδή το κατέγραφε σε ένα βιβλίο πρωτοκόλλου (εισερχομένων – εξερχομένων), και μας έδιναν ένα χαρτάκι από χαρτί για πέταμα (σωστά) με τη σφραγίδα και τον αριθμό πρωτοκόλλου επ’ αυτού. Διαδικασία ολιγόλεπτη και προ παντός αδάπανη για το κράτος. Για την παραλαβή το έγγραφο περνούσε εκ νέου από το πρωτόκολλο, γραφόταν στη στήλη εξερχομένων, το παίρναμε και φεύγαμε. Μπαίνει το Taxis, θρίαμβος, πρόοδος, εκσυγχρονισμός. Καταργήθηκε το βιβλίο πρωτοκόλλου, έγινε ηλεκτρονικό. Ολα καλά; Οχι βέβαια, γιατί τώρα γινόταν ηλεκτρονική καταγραφή του εισερχομένου και εκδιδόταν ένα πολυτελές αποδεικτικό παραλαβής εισερχομένου αξίας 50 δρχ. περίπου. Αλλο ένα όμοιας αξίας κατά τη διαδικασία παραλαβής εξερχομένου. Δηλαδή το κράτος χρεωνόταν 100 δραχμές αντί μηδέν και η διαδικασία χρονικά επιβραδύνθηκε σημαντικά. Για να ευθυμήσουμε λίγο, η διαδικασία μου θύμισε το ανέκδοτο με την εισαγωγή της οικοσκευής μετανάστη, ο οποίος είχε ένα από όλα τα επιτρεπόμενα είδη (ψυγείο, κουζίνα κλπ.), αλλά δύο πλυντήρια, γιατί στο ένα δεν στερεωνόταν η σκάφη.
Περιμένοντας την επιβεβαίωση ότι πλέον, όπως θριαμβευτικά αναγγέλθηκε, οι μεταβιβάσεις των ακινήτων θα γίνονται με μία στάση στον συμβολαιογράφο, αναμένω κάποιο καινούργιο ευρηματικό πιστοποιητικό, που θα μας δυσκολέψει ακόμη περισσότερο. Η γραφειοκρατία πάντοτε έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση.