Κύριε διευθυντά
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα σχέδια και τις προτάσεις που διατυπώνονται, αρκετά χρόνια τώρα, σχετικά με την αναβάθμιση της οδού Πανεπιστημίου.
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Κυριακής 7.11.21, φιλοξενήσατε την κ. Ελλη Παγκάλου, αρχιτέκτονα τοπίου και συνεργάτιδα του Δήμου Αθηναίων για την ανάπλαση της Πανεπιστημίου, η οποία μας έδωσε μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα σχετικά σχέδια, επιβεβαιώνοντας την επιλογή των πλατανιών, για τα οποία μάλιστα έχουν γίνει ειδικές μελέτες και θα υπάρξουν και ειδικές κατασκευές για την ύδρευσή τους.
Μάλιστα στο ανωτέρω άρθρο δημοσιεύεται και η σχετική εικόνα, με ένα καταπράσινο τείχος να καλύπτει και τις δύο «όχθες» της οδού.
Και εδώ μου δημιουργείται η εύλογη απορία.
Πώς θα φαίνονται οι προσόψεις τόσων εμβληματικών κτιρίων πίσω από αυτές τις πανύψηλες πράσινες κουρτίνες;
Σκοπεύουμε να τα κρύψουμε εντελώς από την κοινή θέα;
Μας αρέσει να είναι κρυμμένο το μοναδικό «Ιλίου Μέλαθρον» και να προσπαθούμε να το διακρίνουμε πίσω από τα υπάρχοντα πλατάνια περπατώντας στο απέναντι πεζοδρόμιο;
Μήπως θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε όσο υπάρχει ακόμα καιρός; Μήπως δεντροστοιχίες από νεραντζιές, ίσως και σε διπλή σειρά όπου είναι εφικτό, θα ήταν μια σοφότερη και αισθητικά αρτιότερη επιλογή;