Κύριε διευθυντά
Η καραντίνα του κορωνοϊού ήταν μια ευκαιρία να ανατρέξω και σε βιβλία που δεν είχα διαβάσει. Ενα από αυτά του Ρεϊμόν Καρτιέ «Μεταπολεμική Παγκόσμιος Ιστορία».
Ο Ρ. Καρτιέ ήταν ένας σημαντικός και σοβαρός ιστορικός, αλλά και ένας οξυδερκής παρατηρητής της εποχής του. Ηδη από το 1970 ακόμη, είχε προβλέψει την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Εγραφε στο παραπάνω βιβλίο του για τη Σ.Ε. «Είναι απίθανο να μην παρουσιαστούν καθεστωτικές μεταβολές μέσα στα προσεχή χρόνια».
Επισημαίνει ακόμα τις αυταπάτες και ψευδαισθήσεις του… μεγάλου τιμονιέρη της Κομμουνιστικής Κίνας, Μάο Τσετούνγκ, και την προσπάθειά του να μεταβάλει την αχανή κινεζική επικράτεια σ’ ένα απέραντο μοναστήρι, όπου το άτομο θα χάνεται μέσα στο κοινωνικό σύνολο και στα… λαϊκά κοινόβια.
Ετσι, «αυτό που καταλύει τα λαϊκά κοινόβια δεν είναι μόνο η ιδιοκτησία, είναι και η οικογένεια…».
«Το κοινόβιο», γράφει η εφημερίδα «Σουνγκ Κουό Τσιν Νιέν Πάο», «είναι η οικογένειά μας. Είναι σφάλμα να τοποθετήσει κανείς πάνω απ’ όλα τη μητρική αγάπη, γιατί αυτό σημαίνει ότι δίνει προέχουσα θέση στα βιολογικά συναισθήματα – και όχι στο κοινωνικό αίσθημα. Πώς μπορεί κανείς να προτιμά τους γονείς του από τον πρόεδρο Μάο;»
«Η οικογενειακή ζωή πρέπει να γκρεμιστεί για να καταλυθούν οι δεσμοί που πλέκονται μέσα σ’ αυτήν».
Συνεχίζει ο Καρτιέ: «Οι γυναίκες ευχαριστούν με αμέτρητα γράμματα τον πρόεδρο Μάο που τις απελευθέρωσε από τη σκλαβιά της οικιακής εργασίας. Τι ευτυχία, δηλώνει η Τσα Τσιν Γιου, 27 ετών, πριν γίνουν τα λαϊκά κοινόβια, δεν μπορούσα να πηγαίνω στις συγκεντρώσεις, γιατί ήμουν απασχολημένη με τα παιδιά μου». Η Βου Τεν Τσεν, 30 ετών, γράφει: «Θα μπορώ τώρα να κάνω κάτι χρήσιμο για την κοινότητα όπως π.χ. να καθαρίζω τις δημόσιες τουαλέτες…». Βεβαίως η κομμουνιστική προσπάθεια προσέκρουσε στην ανθρώπινη φύση και απέτυχε, αλλά «κάθε ψεύτικη ιδέα τελειώνει, όπως έλεγε ο Αλμπέρ Καμύ, με το αίμα των άλλων», που, εν προκειμένω, ήταν τα μερικά εκατομμύρια θύματα της πολιτιστικής επανάστασης…