Κύριε διευθυντά
Εχουμε συνηθίσει και δεν μας κακοφαίνεται που μιλάμε και ακούμε μια γλώσσα όλο υπαινιγμούς. Βάζουν την επίμαχη λέξη εντός εισαγωγικών π.χ. «έφυγε», αντί απεβίωσε ή πέθανε και εκεί εξαντλείται όλη η προσπάθεια για ακριβολογία και καλλιέπεια. Ισως πιστεύουν ότι έτσι ξορκίζουν το κακό. Ομως έτσι, η γλώσσα γίνεται φτωχότερη κατά μια λέξη και το μυαλό φυραίνει αναλόγως, μια και οι έννοιες λόγος= ομιλία, λόγος= λογική και Λόγος= Θεός («Θεός ην ο Λόγος» κατά Ιωάννη) εκφέρονται στην ελληνική με μια λέξη, πράγμα που δείχνει τη συνάφεια και την αλληλεπίδραση νου και γλώσσας.
Δεν νομίζω ότι κανείς άλλος αγαπάει τα ζώα περισσότερο από τους αγροτοποιμένες για τον βασικό λόγο ότι αυτά ζουν γύρω τους και οι ίδιοι ζουν από αυτά. Μπορούν όμως να διακρίνουν τα ζώα από τους ανθρώπους. Τα ζώα ψοφούν, οι άνθρωποι πεθαίνουν.