Κύριε διευθυντά
Συμφωνώ με τον κ. Φραγκόπουλο («Κ», 3/12/2021) για μετονομασία της Βασιλίσσης Ολγας σε οδό Μίκη Θεοδωράκη. Επ’ ευκαιρία, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στα αισθήματα απογοήτευσης που προκαλεί το αλαλούμ που υπάρχει στην ονομασία κεντρικών οδών και πλατειών των Αθηνών.
Η Ελευθερίου Βενιζέλου δεν ίσχυσε να επιβληθεί της Πανεπιστημίου, παρά τη γοητεία του ανδρός. Ομοίως και η 28η Οκτωβρίου της Πατησίων. Στην Πειραιώς, διαβάτες κοιτάζουν την πινακίδα «Παναγή Τσαλδάρη» και απορούν. Η Σταδίου είχε για ένα διάστημα μετονομασθεί σε Ουίνστον Τσώρτσιλ, αλλά αποκαταστάθηκε σχετικά γρήγορα. Ηθικόν δίδαγμα: Σπεύδε βραδέως. Οσο για τις πλατείες, «Η Κουμουνδούρου» έχει πια γίνει συνώνυμη του ΣΥΡΙΖΑ, είχε όμως και αυτή, προ ΣΥΡΙΖΑ, μετονομασθεί σε πλατεία Δημοκρατίας. Γιατί; Μήπως η δημοκρατία δεν τιμάται επαρκώς ή μήπως ο Κουμουνδούρος τους έπεφτε λίγος; Είναι τουλάχιστον ακατανόητη αυτή η ροπή του δήμου –σε δουλειά να βρισκόμαστε– να αλλάζει, ανεπιτυχώς, τις ονομασίες οδών και πλατειών, χωρίς αποχρώντα λόγο.
Αποχρών λόγος υφίσταται για τη μετονομασία της Βασιλίσσης Ολγας σε οδό Μίκη Θεοδωράκη, ωσαύτως και για τη Βασιλίσσης Σοφίας σε οτιδήποτε άλλο ήθελε αποφασισθεί.