Κύριε διευθυντά
Πριν από περίπου δέκα χρόνια πέρασε ο αγωγός φυσικού αερίου από τον δρόμο μας. Εγινε και η σχετική προώθηση για τα οφέλη της καθαρής και οικονομικής ενέργειας.
Εσπευσα να συνδεθούμε τόσο στην κατοικία μου όσο και σε αυτές των ενηλίκων τριών παιδιών μου.
Είναι αλήθεια ότι παρά τη δαπάνη των νέων εγκαταστάσεων είχαμε καθαρή ενέργεια και κάπως φθηνότερη από το πετρέλαιο, εκτός από τον περυσινό χειμώνα που ήταν αισθητά φθηνότερη.
Γλιτώσαμε επίσης από την ταλαιπωρία και τον εκνευρισμό που ως γνωστόν προκαλούν οι παραδόσεις πετρελαίου.
Ξαφνικά φέτος φθάσαμε σε δυσθεώρητα ύψη της τιμής φυσικού αερίου και πρέπει τώρα στα 80 μου χρόνια να κρυώνουμε, αφού δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τους λογαριασμούς.
Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει μια οριζόντια επιδότηση των λογαριασμών – 20% υψηλότερο κόστος από πέρυσι είναι αντιμετωπίσιμο, όχι πολύ περισσότερο.
Επίσης θέλω να ρωτήσω πού βρίσκονται οι προσπάθειες τόσων ετών και η χρησιμοποίηση του νορβηγικού ερευνητικού σκάφους για τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου (αναφέρομαι στη Δυτική Ελλάδα και στην περιοχή δυτικά της Κρήτης), μετά τόσα έτη και τόσο ενθουσιασμό ειδικών – ενδεικτικά αναφέρω τον πρώην υπουργό Ενέργειας Γ. Μανιάτη, τον ειδικό επί των ορυκτών καυσίμων Α. Φώσκολο και τόσους άλλους, που μου διαφεύγουν τα ονόματά τους.
Μου έκανε τρομερά αρνητική εντύπωση μια δήλωση προ καιρού του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια που είπε ότι εμείς δεν θέλουμε ορυκτά καύσιμα. Θα τα αγοράζουμε από Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Gazprom, που είναι ανηλέητη.
Αλήθεια, τόσο πλούσιοι είμαστε και δεν το γνωρίζουμε;
Εγώ γνωρίζω ότι η χώρα μου όπου ζω, αγαπώ και επένδυσα όλη μου τη δούλεψη είναι δυστυχώς υπερχρεωμένη και όλοι θέλουμε να δούμε το χρέος να μειώνεται.
Νομίζω ότι μια δήλωση της κυβέρνησης απαιτείται για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, διαφορετικά θα είμαστε αενάως όμηροι των διαθέσεων του Βλαντιμίρ Πούτιν.