Κύριε διευθυντά
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια υποφέρω έντονα, τραγικά θα ήταν ορθότερο, από πόνους των νεύρων που διαπερνούν το σώμα σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Οι εφιαλτικοί αυτοί πόνοι είναι απότοκοι της ρευματοειδούς αρθρίτιδας από την οποία πάσχω εδώ και περίπου είκοσι χρόνια και της μεθερπητικής νευραλγίας που μου έχει απομείνει ως πικρή ανάμνηση της ταλαιπωρίας από τον έρπητα ζωστήρα (2017).
Η καθημερινότης μου είχε καταστραφεί όταν, συμπτωματικά, πληροφορήθηκα για το ιατρείο πόνου που λειτουργεί στο Αρεταίειο Νοσοκομείο και το οποίο από την 1η Ιουνίου επισκέπτομαι σε εβδομαδιαία βάση ακολουθώντας την αγωγή που μου υπεδείχθη. Και, ξαφνικά, μία μέρα ο πόνος είχε μειωθεί σημαντικά και την επόμενη κάπως περισσότερο και τη μεθεπόμενη κ.λπ.
Ετσι, πέρασαν κάποιες μέρες με συνεχή βελτίωση και, μολονότι δεν έχω απαλλαγεί ολοσχερώς από τους πόνους, ένιωσα σαν τυφλή που ανέβλεψε. Επαψα να ασχολούμαι αποκλειστικά με τους φρικτούς πόνους και κάθε μέσον ανακούφισης και «θυμήθηκα» ότι είχα εγκαταλείψει για χρόνια δύο
μεγάλες εργασίες.
Τώρα ελπίζω. Και αν ακόμη, ο μη γένοιτο, ξαναεμφανισθούν οι φρικτοί πόνοι θα μπορώ να ελπίζω.
Δεν γνωρίζω πολλά για τα ιατρεία πόνου ανά την Ελλάδα. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι πρόκειται για έναν θεσμό για τον οποίο η Πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει.
Η ανάπτυξη, η επιβεβαίωση αλλά και η οικονομική ενίσχυση των ιατρείων πόνου πρέπει να ενεργοποιηθούν. Είναι προτιμότερο να υπάρξει μέριμνα για ανακούφιση των πασχόντων ώστε να δυνηθούν να επιστρέψουν κατά το δυνατόν στις καθημερινές δραστηριότητες (εργασία, οικογενειακές υποχρεώσεις και χαρές κ.λπ.) αντί να ξοδεύονται μεγάλα ποσά για θεραπεία και ανακούφιση από τους πόνους.
Δεν θα θίξω εδώ τον υπέροχο ρόλο που τα ιατρεία αυτά παίζουν στην ανακούφιση συνανθρώπων μας που βαδίζουν προς το τέλος της ζωής τους.
Η Πολιτεία μπορεί και επιβάλλεται να πολλαπλασιάσει και να ενισχύσει αυτά τα σημεία ανιδιοτελούς προσφοράς στον πάσχοντα από χρόνιο πόνο.
Με την επιστολή αυτή θέλω να ευχαριστήσω δημόσια την ομάδα του Ιατρείου Πόνου και Παρηγορικής φροντίδας στο Αρεταίειο Νοσοκομείο.
Η ομάδα αυτή απαρτίζεται όχι μόνο από εξειδικευμένους γιατρούς αλγολόγους αλλά και νοσηλευτές, ψυχολόγους και άτομα εξειδικευμένα σε συμπληρωματικές θεραπείες χρόνιου πόνου.
Υπεύθυνη είναι η αν. καθηγήτρια Αθανασία Τσαρουχά, προσωπικά δε εγώ οφείλω ευχαριστίες στην ομάδα που με αντιμετωπίζει, την αν. καθηγήτρια Αθηνά Βαδαλούκα, επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου και την υπεύθυνη της ομάδας ρεφλεξολογίας Σοφία Ραπτοπούλου, που προσφέρει τις υπηρεσίες της εθελοντικά.