Κύριε διευθυντά
Στην τουρκοκρατούμενη Ρόδο του 1864 ένας «ψεκασμένος» μουσουλμάνος αναστατώνει το νησί: Το σχόλιο αθηναϊκής εφημερίδος άκρως ειρωνικό και καυστικό.
Παρατίθεται επί λέξει η σχετική «είδηση».
ΝΟΜΙΜΟΦΡΩΝ, 23-3-1864. – Εν Ρόδω παρέστη κατ’ αυτάς θέαμα παράδοξον, μαρτυρούν τας εις τον πολιτισμόν γιγαντιαίας προόδους των Τούρκων. Οθωμανός τις είδε κατ’ όναρ τον προφήτην, αποκαλύπτοντα αυτώ επικειμένην τινά της νήσου καταστροφήν. Αλλά διά ν’ απαλλαγή από του ολέθρου το ρόδον τούτο του Αρχιπελάγους, έπρεπε να θυσιασθή κάμηλος και ταύρος και διά μεν του αίματος να ραντισθώσι τα πέριξ του φρουρίου, διά δε των κρεάτων να τραφώσι την ημέραν εκείνην οι πιστοί. Ο ευσεβής Οθωμανός εκπεπληγμένος ακόμη από την θείαν ταύτην αποκάλυψιν, έδραμε και διηγήθη ό,τι είδε εις τον φρούραρχον (Μιραλάην), τον διοικητήν, εν τω δικαστηρίω, όπου απεφασίσθη να σταλή πλοίον εις την αντίπεραν της Μικρασίας όχθην διά να μετακομίση τα θύματα.
Το πλοίον εστάλη κατεσπευσμένως, και το ατμόπλοιον του βέη ητοιμάσθη προς ταχυτέραν εκτέλεσιν της θείας εντολής. Μετά παρέλευσιν χρόνου τινός απεβιβάζετο η κάμηλος και ο ταύρος εις τα παράλια της Ρόδου, όπου άπειρον πλήθος παρέμεινε να υποδεχθή τους Ασιανιούς νεήλυδας, μέλλοντας να θυσιασθώσιν υπέρ της σωτηρίας της Ρόδου οι ουλεμάδες, οι καδήδες, οι δερβίσαι προηγούντο μετά των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, είπετο δε ο λαός. Η κάμηλος έκλινε την κεφαλήν υπό την μάχαιραν του θύτου και ο ταύρος δεινόν μυκώμενος εξηπλώθη νεκρός. Επί των νεκρών λόγοι απηγγέλθησαν συμπαθητικοί και ευχαριστήριοι προς τον προφήτην! Τα φρούρια των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ εραντίσθησαν με αίμα και τα κρέατα διενεμήθησαν τοις πιστοίς κατά τον προφητικόν λόγιον. Εκτοτε η Ρόδος αριθμεί ημέρας ασφαλούς βίου υπό την κραταιάν κηδεμονίαν της αγιωτάτης καμήλου και του σεβασμιωτάτου μάρτυρος ταύρου».
