Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της 16-1-2022 δημοσιεύθηκε από τον Σπυρίδωνα Γ. Πλουμίδη (αναπληρωτή καθηγητή Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, ΕΚΠΑ) το κείμενο με τίτλο (Εγκλωβισμένοι στην «Κόκκινη Μηλιά»). Περιγράφεται «η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα το 1921 και οι ομόθυμες μαξιμαλιστικές θέσεις κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, στρατιωτικών, λαού». Οι προβληματισμοί μου με αφορμή το ανωτέρω κείμενο έγκεινται στο ότι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, το «Μικρασιατικό ζήτημα», οι θέσεις στην ελληνική Βουλή, επιεικώς κρινόμενες, πάντα κατά την άποψή μου, δεν ήταν οι πρέπουσες. Συγκεκριμένα η αντιβενιζελική ηγεσία, που προέκυψε από τις εκλογές του 1920 (ανεξήγητη ενέργεια του Βενιζέλου), φορτωμένη με τις θέσεις της όταν ήταν αντιπολίτευση, περί υποχωρήσεων και συμβιβασμών του Βενιζέλου στα εθνικά θέματα, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το δύσκολο διπλωματικό θέμα και τον συνεχιζόμενο πόλεμο με τους Τούρκους.
Νίκησε ο υπερπατριωτικός λόγος και το φιλοπόλεμο κλίμα. Στο ανωτέρω κείμενο αναφέρεται ότι την 21-6-1921 με διάβημά τους οι πρεσβευτές της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας επρότειναν τη «φιλική διαμεσολάβηση» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μέσα στο φιλοπόλεμο κλίμα οι εφημερίδες στο σύνολό τους επρότειναν την απόρριψη του διαβήματος. Στο φιλοβασιλικό «Σκριπ» εγράφη στην πρώτη σελίδα ότι «θα απαντήσωμεν με την βροντήν των τηλεβόλων μας, ουδεμία υποχώρησις κ.λπ.». Μέσα σ’ αυτό το κλίμα γεννήθηκε ο μύθος της «κόκκινης Μηλιάς» που αναφερόταν σε μια φανταστική τοποθεσία στα βάθη της Ανατολής, όπου θα έφθανε το ελληνικό μέτωπο. Δεν είναι στις προθέσεις μου, άλλωστε θεωρώ ότι υπερβαίνει τις δυνάμεις μου, να κρίνω τη σκοπιμότητα της θέσης των τριών ξένων κρατών και τα όσα συνέβησαν στη συνέχεια. Εκφράζω όμως την άποψή μου ότι η ελληνική Βουλή θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι «αληθινή» και να κατευθύνει την κοινή γνώμη χωρίς να κατευθύνεται από τον Τύπο και από μέρος των στρατιωτικών και του λαού.
Εκτός από το Μικρασιατικό ζήτημα υπάρχουν διαρκώς «ζητήματα» μεταβλητής βαρύτητας για πολλά θέματα (π.χ. άσυλο πανεπιστημίων, φορολογίας, υγείας, υποσχέσεων κάθε φορά πριν από τις εκλογές κ.λπ.). Τίθεται θέμα αναβάθμισης του επιπέδου της Βουλής για όλα τα ζητήματα και ιδιαίτερα γνώσης όλων των ιστορικών κειμένων ως το ανωτέρω (πρωτεύον μάθημα για τη Βουλή). Δεν υπάρχουν «κόκκινες Μηλιές». Η υπάρχουσα αδυσώπητη αντιπολιτευτική θέση σχεδόν για τα πάντα, δεν βοηθάει στην καλύτερη διαχείριση και επίλυση των «ζητημάτων». Τέλος και παρεμπιπτόντως εξεπλάγην από την τοποθέτηση στη Βουλή την 30ή-1-2022 αρχηγού κόμματος (συσχετίζοντάς την με τα ανωτέρω) που μιλούσε για ριψάσπιδες στα Ιμια.
