Κύριε διευθυντά
Δεν είμαι κατά της προόδου, το αντίθετο μάλιστα. Απολαμβάνω το γρήγορο Ιντερνετ το οποίο δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τις οπτικές ίνες. Εντυπωσιάζομαι από το μηχάνημα που κόβει χειρουργικά σαν βούτυρο την άσφαλτο, προκειμένου να περάσουν οι ίνες που φέρνουν τη διαδικτυακή επικοινωνία στο πιο απόμακρο σημείο.
Δεν μου αρέσει ωστόσο καθόλου ότι λίγο καιρό μετά, από τις βροχές και την κίνηση η άσφαλτος που έχει σφραγίσει τα χαντάκια κατά κανόνα ξηλώνεται και αφήνει μία επικίνδυνη –κυρίως για τα δίκυκλα, αλλά όχι μόνον– ουλή στο οδόστρωμα. Σε ορισμένους επαρχιακούς δρόμους, μπορώ να σας βεβαιώσω, φυτρώνει εκεί, ως ένα αυτοφυές παρτέρι, «φλισκούνι κι αγριάδα» δημιουργώντας έτσι μία ιδιότυπη ΛΕΑ, εκτός αρμοδιότητας του κ. Θεοδωρικάκου φυσικά, αλλά την οποία προσπαθούν να αποφύγουν τα οχήματα, με κίνδυνο μετωπικών ατυχημάτων.
Δεν ξέρω τι γίνεται αλλού, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι εργολάβοι των εταιρειών τηλεπικοινωνιών δεν έχουν βρει μία καλύτερη λύση. Ισως να κοστίζει λίγο παραπάνω, αλλά θα είναι σίγουρα ασφαλέστερη και διαρκέστερη.