Κύριε διευθυντά
Υπάρχουν, κυρίως στην Αθήνα, επιβλητικά κτίρια των τραπεζών. Οι προβληματισμοί μου έγκεινται στο ότι έλαβαν χώραν και συνεχώς λαμβάνουν χώραν μεταβολές στον εργασιακό χώρο των τραπεζών. Η είσοδος στις τράπεζες της «ευφυΐας» των μηχανημάτων, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, εκτόπισε μεγάλο αριθμό υπαλλήλων οδηγώντας τους στη σύνταξη και «τις οίδεν» τι θα επακολουθήσει.
Μετά τη μεγάλη μείωση των υπαλλήλων τίθεται το ερώτημα της νέας μορφής χρήσης των κτιρίων των τραπεζών. Το πλέον πιθανόν, χωρίς να διατίθενται σε εμένα όλα τα στοιχεία και για τον λόγο αυτό οι απόψεις μου είναι δεκτικές διορθώσεων από πλέον επαΐοντες περί αυτά, είναι να προκύψουν ελεύθεροι χώροι, ελεύθερα κάποια κτίρια. Σ’ αυτή την περίπτωση πλέον σημαντικό θα ήταν η αξιοποίησή τους στη ζωή της Αθήνας, αντί να θαυμάζει κανείς μόνο βλέποντας την πράγματι ωραία αρχιτεκτονική εμφάνισή τους. Αξιοποίηση θα μπορούσε, πάντα κατά την άποψή μου, να είναι η χρήση κάποιων από τα ανωτέρω κτίρια από τον χώρο κυρίως του Πολιτισμού (Δημοτικός ή Δημόσιος), αλλά και από λοιπούς τομείς, έπειτα από παραχώρηση για χρήση από τις τράπεζες. Είναι γνωστές διαχρονικά οι μεγάλες δυσκολίες και οι ενέργειες του Δημοσίου για την οικονομική στήριξη των τραπεζών. Μήπως έφτασε η ώρα κάποιας ανταπόδοσης από μέρους τους; Παρόμοιες ενέργειες μπορούν να γίνουν και στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις.