Κύριε διευθυντά
Διάβασα με προσοχή το νέο άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη για τους δικαστικούς επιμελητές. Είχε εκφράσει τη γνώμη του για τους δικαστικούς επιμελητές στις 7.2.2014 με τίτλο «Από δικηγόρος, κλητήρας». Είχα αποστείλει απάντηση στην «Καθημερινή», αλλά δεν δημοσιεύθηκε.
Επανήλθε και με άρθρο στις 25.5.2022 με τίτλο «Ελληνικών παραδόξων συνέχεια…» καταφέρεται εναντίον μας με ανακρίβειες και βεβαίως απίστευτη προχειρότητα (κάποιοι θα το ονόμαζαν «λαϊκισμό»). Ανακρίβεια: Αναφέρεται στην ΚΥΑ καθορισμού αμοιβών και ενώ την αναλύει… αποκρύπτει τη μισή. Δεν αναφέρει, όμως, πως η ηλεκτρονική επίδοση χρεώνεται 30% λιγότερο!
Προχειρότητα: Συγκρίνει, εντέχνως ομολογώ, το λειτούργημα του Δ.Ε. με οποιαδήποτε προσφορά ή ζήτηση μπορεί να γίνει μέσω Η/Υ (όπως να αγοράσετε εσώρουχα..!). Κατηγορεί την Ελλάδα για παραδοξότητα και «φτυάρισμα». Ρώτησε πώς γίνονται οι ηλεκτρονικές επιδόσεις σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., από ποιους και με τι χρεώσεις;
Μήπως σε Αμερική, Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία; Παντού γίνονται από δικαστικούς επιμελητές (judicial officer, bailiff ή huissier de justice… διαλέξτε!) ή από εξουσιοδοτημένους δημοσίους υπαλλήλους, με το ανάλογο μισθολογικό κόστος.
Αναφέρει πως διενεργούμε κατασχέσεις έναντι αμοιβής. Επίσης διενεργούμε εξώσεις και προσωποκρατήσεις, πάντοτε εκτελώντας αποφάσεις δικαστηρίων. Ξεφύγαμε εδώ και πολλά χρόνια από τους μπράβους και τη μαφία. Εκπολιτιστήκαμε, αποκτήσαμε αξίες και απαιτήσαμε από τα κράτη να οργανώσουν σώματα (με εκχωρημένες δημόσιες εξουσίες) που να εγγυώνται τη δίκαιη δίκη και την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων με σεβασμό στους νόμους και στην προσωπικότητα επισπεύδοντος και οφειλέτη. Ευτυχώς για τις κοινωνίες, αυτά έχουν απαντηθεί από αιώνων! Ενδεικτικά σας παραπέμπω στον Ε.Κ. 2020/1784 για τις διασυνοριακές επιδόσεις, τη Σύμβαση της Χάγης, την αιτιολογική έκθεση του Ν. 3994/2011 και την Οδηγία Μπολγκενστάιν.
Δυστυχώς ο κ. Μανδραβέλης κύριο πρωταρχικό και μοναδικό κριτήριο θεώρησε την «τσέπη»… Λυπάμαι.
Απάντηση
Το άρθρο είχε αφορμή την ηλεκτρονική επίδοση εγγράφων, δεν καταφέρεται κατά των δικαστικών επιμελητών. Το άρθρο του 2014 αναφερόταν στην πονηρή διάταξη ότι ο υποψήφιος δικαστικός επιμελητής απαιτείται να είναι πτυχιούχος Νομικής, με αποτέλεσμα «να μην εγγράφονται νέοι, ιδίως στην επαρχία, για την άσκηση του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητή (αφού πτυχιούχοι Νομικής προτιμούν να ασκήσουν επαγγέλματα όπως του δικηγόρου, συμβολαιογράφου, δικαστή κ.λπ.). Ετσι το επάγγελμα αυτό ουσιαστικά έκλεισε».
Και τα δύο άρθρα αναφέρονται στον τρόπο που κάνουν «δουλίτσα» οι υπουργοί.
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ