Κύριε διευθυντά
Χύνουμε, φοβάμαι, κροκοδείλια δάκρυα για το περιβάλλον. Ο τρόπος με τον οποίο, στη χώρα μας, αντιμετωπίζουμε το νερό είναι χαρακτηριστικός. Η οδηγία-πλαίσιο για το νερό (όλων των χρήσεων) της Ε.Ε., 22 χρόνια μετά τη θέσπισή της, είναι πρακτικά άγνωστη. Στην καλύτερη περίπτωση, το κράτος κάνει πως την εφαρμόζουμε…
Ως χαζοχαρούμενοι, εξακολουθούμε π.χ. να κάνουμε πισίνες πού; Ακόμα και στα άνυδρα Κυκλαδονήσια! Μη μου πείτε για αφαλάτωση. Δημιουργεί σοβαρότερα περιβαλλοντικά προβλήματα. Αν, πάλι, πιστεύετε πως τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια θα ρυθμίσουν το θέμα, σημειώνω πως για να θεσπιστούν χρειάζεται δεκαετία! Ομως, το πρόβλημα είναι οξύτατο. Δύο πράγματα πρέπει να κάνουμε για τις πισίνες «χθες»:
– Να τροποποιήσουμε τον ισχύοντα «Νέο Οικοδομικό Κανονισμό», ώστε να απαγορεύεται η αδειοδότηση κατασκευής νέων, τουλάχιστον στις Κυκλάδες.
– Να ξεκινήσουμε διάλογο για το πώς να αντιμετωπίσουμε τις υφιστάμενες και πολύ πριν από το επόμενο καλοκαίρι, να έχουμε υλοποιήσει τα συμπεράσματα.
Το περιβάλλον ζητάει «σπάσιμο αυγών»…