Κύριε διευθυντά
Εδώ και μήνες, αν όχι έτη, ιδίως όμως τις τελευταίες ημέρες ακούγονται διά του Τύπου, της τηλεοράσεως, του ραδιοφώνου κ.λπ. έντονες διαμαρτυρίες εργαζομένων στη δημόσια μεταλλευτική επιχείρηση ΛΑΡΚΟ, συνδικαλιστών και διαφόρων προσώπων που φέρεται ότι έχουν ειδικές γνώσεις, οι οποίοι κατηγορούν την κυβέρνηση ότι θέλει να κλείσει ή να ιδιωτικοποιήσει ή να «ξεπουλήσει» την επιχείρηση, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να χάσουν την εργασία τους και το ελληνικό Δημόσιο σημαντικότατα έσοδα.
Εξ όσων δημοσιεύονται έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εν λόγω εταιρεία είναι καταχρεωμένη στο Δημόσιο, στη ΔΕΗ κ.λπ., ότι λειτουργεί με παθητικό επί πολλά έτη και το Δημόσιο αναζητεί ενδιαφερόμενο «επενδυτή» (αγοραστή, μέτοχο, κεφαλαιούχο) προκειμένου να απαλλαγεί από μια ζημιογόνο επιχείρηση και να αποφύγει την πτώχευσή της. Ως απλός πολίτης θα ήθελα να ξέρω ποιος έχει δίκιο: Η κυβέρνηση η οποία, όπως υποστηρίζει, επιχειρεί να απαλλαγεί από το συσσωρευόμενο κόστος χρηματοδότησης της συγκεκριμένης ζημιογόνου επιχείρησης, επιθυμεί τη διατήρησή της σε λειτουργία, με παράλληλη διάσωση των (ή κάποιων) θέσεων εργασίας ή οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές και η αντιπολίτευση, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση συνειδητά και δολίως βλάπτει το δημόσιο συμφέρον, «ξεπουλάει» όσο όσο τον πολύτιμο ορυκτό πλούτο, αδιαφορώντας για τους εργαζομένους;