Κύριε διευθυντά
Αποφάσισα να εκθέσω δημόσια και με παρρησία το πρόβλημά μου: Δεν καταλαβαίνω τη μοντέρνα τέχνη, κυρίως τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Ομολογώ ότι δεν έχω μελετήσει τις τάσεις και τις εξελίξεις των εν λόγω τεχνών, αλλά βλέποντας παντελώς ακατανόητα για μένα έργα γλυπτικής ή ζωγραφικής σε δημόσιους ή μη χώρους αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε μειονεκτική θέση, σε σχέση με άλλους, πιθανώς τους πολλούς, που θαυμάζουν και απολαμβάνουν αυτά που εγώ δεν καταλαβαίνω.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες πράττουν σύμφωνα με την έμπνευσή τους, αλλά το παρακάνουν με την αφαίρεση και τον συμβολισμό. Ενδεχομένως θα ρωτήσετε γιατί απευθύνομαι στην «Καθημερινή» για ένα πιθανώς προσωπικό «πρόβλημα». Βέβαια, είναι αποκλειστική σας αρμοδιότητα και ευχέρεια να δημοσιεύσετε ή όχι την επιστολή μου, σε κάθε περίπτωση όμως, αν θεωρείτε ότι εγώ μόνο ή μια ελάχιστη μειοψηφία έχουμε παρόμοιο «πρόβλημα», δεν συντρέχει λόγος δημοσιεύσεώς της.