Κύριε διευθυντά
Ακολουθώντας τους επιστολογράφους της «Καθημερινής» κ. Γ. Τόλη και Ν. Τριανταφυλλόπουλο, οι οποίοι εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους προς το ΙΚΥ (επιστολές 4.6.2022 και 18.6.2022 αντίστοιχα), θα ήθελα να προσθέσω και τη δική μου περίπτωση. Οι δύο επιστολογράφοι δηλώνουν ότι η υποτροφία του ΙΚΥ άλλαξε τη ζωή τους. Το ίδιο θέλω να εκφράσω κι εγώ.
Το 1954, αμέσως μετά την τριαντάμηνη στρατιωτική μου θητεία, έλαβα μέρος επιτυχώς σε διαγωνισμό του ΙΚΥ και εξασφάλισα τριετή υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Ο διαγωνισμός αφορούσε αποφοίτους της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών (ΑΓΣΑ) για ειδίκευση στη γεωργική μηχανική. Κατά καλή μου τύχη, είχα γνωρίσει τότε τον αείμνηστο Σόλωνα Κυδωνιάτη, καθηγητή του ΕΜΠ – ακαδημαϊκό.
Ο καθηγητής είχε πραγματοποιήσει, ως αρχιτέκτων, μεταπτυχιακές σπουδές σε μια σχολή στο Παρίσι ως ελεύθερος ακροατής. Μου συνέστησε να επιδιώξω να γίνω δεκτός σε αυτή τη σχολή ως κανονικός σπουδαστής, ώστε να αποκτήσω το δίπλωμα. Η σχολή εδέχετο ως σπουδαστές μόνο αποφοίτους της Ecole Polytechnique και του Institut National Agronomique (INA), σχολές ανήκουσες στην κατηγορία των επιλέκτων Grandes Ecoles. Ζήτησα και επέτυχα την αναγνώριση της πενταετούς φοίτησης ΑΓΣΑ ως ισοτίμου του ΙΝΑ. Ετσι, έγινα δεκτός ως κανονικός σπουδαστής. Υπήρξα ο πρώτος Ελληνας διπλωματούχος αυτής της σχολής ως πολιτικός μηχανικός με ειδίκευση στα έργα υποδομής της γεωργίας. Ακολούθως, απέκτησα και την ιδιότητα του πολιτικού μηχανικού ΕΜΠ. Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, τα εγγειοβελτιωτκά έργα ήταν άμεσης προτεραιότητας στον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων. Τα εν λόγω έργα συνέβαλαν ουσιαστικά στην αλματώδη γεωργική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών. Είχα ενεργό συμμετοχή σε αυτά στο πλαίσιο της αρμόδιας γενικής διεύθυνσης του υπουργείου Γεωργίας, της οποίας κατέληξα γενικός διευθυντής.
Με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξή μας στην ΕΟΚ, μου ανετέθη η οργάνωση μιας νέας υπηρεσίας σχέσεων Ελλάδας – ΕΟΚ. Ως γενικός διευθυντής αυτής της υπηρεσίας, ηγήθηκα της διαπραγμάτευσης του ιδιαίτερα κρίσιμου γεωργικού τομέα. Παράλληλα, ορίστηκα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων (ΚΕΔ), η οποία διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο αναπληρωτών υπουργών. Στα ενενήντα πέντε μου, είμαι ο τελευταίος επιζών της ΚΕΔ. Με την κατάργηση διά νόμου των θέσεων γενικών διευθυντών (νόμος Κουτσόγιωργα), βρέθηκα, αρχές του 1982, στα πενήντα μου, πρόωρα συνταξιούχος. Το ίδιο έτος έλαβα μέρος σε διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επέτυχα ανώτερη θέση στις Βρυξέλλες. Συνταξιοδοτήθηκα το 1993 με τιμητική διάκριση από τον τότε πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ. Αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή μου, με προσέλαβε ο όμιλος επιχειρήσεων Λάτση ως ανώτερο στέλεχος, όπου παρέμεινα επί δεκαέξι χρόνια.
Ως υπότροφος του ΙΚΥ είχα αναλάβει την υποχρέωση να αξιοποιήσω τις γνώσεις που απέκτησα στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι υπήρξα συνεπής ως προς αυτή την υποχρέωση. Εξάλλου, το έργο μου αναγνωρίστηκε, μέσω τιμητικών διακρίσεων από: το υπουργείο Εξωτερικών, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, την Ελληνική Γεωργική Ακαδημία, τη γενέτειρά μου και την ευρύτερη περιοχή της.
Μπορώ να μην είμαι ευγνώμων προς το Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και να μη δηλώσω ότι η υποτροφία του άλλαξε τη ζωή μου;
Αγγελος Ζαχαροπουλος
