Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας την επιστολή του κ. Σ. Δελόγκου (24.8.2022) και το άρθρο του καθηγητή κ. Χ. Τσούκα που προηγήθηκε, θυμήθηκα την εξαιρετική πραγματεία του Νorman Underwood με τίτλο «Μedicine, Money and Christian Rhetoric» (Ιατρική, χρήματα και χριστιανική ρητορική). Μεταφέρω από το έργο του Underwood για τους αναγνώστες της έγκριτης εφημερίδας σας δύο αποσπάσματα:
Tο ανέκδοτο που αναφέρει ο Πλούταρχος για τον Βασιλιά της Μακεδονίας, Φίλιππο:
Καθώς ο βασιλιάς κείτονταν πληγωμένος με τραύμα στον ώμο (κάταγμα κλειδός) ο θεράπων γιατρός απαιτούσε κάθε ημέρα και νέα αμοιβή. Η απάντηση του βασιλιά ήταν «Πάρε όσο θέλεις αφού εσύ διαθέτεις το κλειδί. (Της δε κλειδός αυτώ καταγείσης εν πολέμω και του θεράποντος ιατρού πάντως τι καθ’ ημέραν αιτούντος λάμβανε, έφη, όσα βούλει την γαρ Κλειν έχεις – Πλουτάρχου, Ηθικά).
Και από την πραγματεία του Γαληνού από την Πέργαμο απόσπασμα από το Περί των Ιπποκράτους και Πλάτωνος δογμάτων:
Κάποιοι ασκούν την ιατρική τέχνη για χρήματα, άλλοι για απαλλαγές που τους παρέχονται από τους νόμους, άλλοι για φιλανθρωπία και άλλοι για δόξα και τιμή.
(Τινές μεν γαρ ένεκα χρηματισμού την ιατρικήν τέχνην εργάζονται, τινές δε δια την εκ νόμων αυτοίς διδομένην αλειτουργησίαν, ένιοι δε δια φιλανθρωπίας ώσπερ άλλοι δια την επί ταύτη δόξαν ή τιμήν).
Αλλά και το ασύγκριτο από τις Ιπποκρατικές «Παραγγελίες». Ην γαρ παρή φιλοτεχνίη πάρεστι και φιλανθρωπίη (η αγάπη για την [ιατρική] τέχνη, συμπορεύεται με τη φιλανθρωπία).