Κύριε διευθυντά
Εξαιρετικά ενδιαφέρον και άκρως επίκαιρο το εκτενές δημοσίευμα (8/1/2023) του διακεκριμένου συνεργάτη σας και ειδικού στα εκπαιδευτικά θέματα Απόστολου Λακασά: Ζητείτε (αι) ορθογραφία στο πανεπιστήμιο. Μια επισταμένη έρευνα για την επιδημία ανορθογραφίας στους φοιτητές και, συνακόλουθα, τον αργό θάνατο της ορθογραφίας. Ο κ. Λακασάς, με ιδιαίτερη γνώση και ευαισθησία, αναφέρεται στο μείζον θέμα, παραθέτοντας απόψεις πανεπιστημιακών και εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την ανεπίτρεπτη κατάσταση που επικρατεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, σχετικά με το θέμα της ορθογραφίας, αναζητώντας και τις αιτίες του προβλήματος. Δυστυχώς, εκτός από τον παράγοντα της υπερχρήσης της νέας τεχνολογίας, βαρύτατη ευθύνη φέρει η πολιτεία, η οποία έχει πλήρως υποβαθμίσει τη γλωσσική έκφραση, σε όλες τις εκφάνσεις της και ιδιαίτερα στα ΜΜΕ, με τη σωρεία λαθών, τόσο στον γραπτό όσο και στον προφορικό λόγο –που, κατά καιρούς, επισημαίνονται από τις στήλες της έγκριτης εφημερίδας σας– αλλά και την αθρόα εισροή ξένων λέξεων άγνωστων στο ευρύτερο κοινό. Ευκταία λύση θεωρείται η πρόσληψη καταρτισμένου φιλολόγου στα ΜΜΕ, όπως είχε προτείνει ο αείμνηστος Εμμανουήλ Κριαράς.
Ενδείκνυται, επίσης, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας η συστηματική διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας (γραμματικής και συντακτικού) στο δημοτικό σχολείο και της αρχαίας ελληνικής, με ιδιαίτερη έμφαση, στο γυμνάσιο, όπου, όλως περιέργως, οι ώρες διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας είναι λιγότερες από τις αντίστοιχες της αγγλικής.
Ωστόσο, προκαλεί δυσάρεστη έκπληξη η διάταξη στο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που προβλέπει τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας από το νηπιαγωγείο(!).
Η διδασκαλία της αγγλικής στα νηπιαγωγεία, παγκόσμια πρωτοτυπία, θα προκαλέσει, ως εικός, μεγάλη σύγχυση στους μικρούς μαθητές, παρακωλύοντας την ομαλή εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας· διαδικασία η οποία, σύμφωνα με τους παιδαγωγούς, πρέπει να συνεχίζεται απρόσκοπτα έως την Δ΄ Δημοτικού, όπως είχε, άλλωστε, προτείνει στο παρελθόν, στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964, ο κορυφαίος παιδαγωγός Ευάγγελος Παπανούτσος και υπερθεμάτισε ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Χρίστος Τσολάκης.
Παράλληλα, η διδασκαλία αυτή –για την οποία ελλοχεύει ο κίνδυνος να υιοθετηθεί, για λόγους χρησιμοθηρικούς, από τους γονείς– θα συμβάλει, αναπόφευκτα, στην υποβάθμιση και περιθωριοποίηση της ελληνικής γλώσσας, από τη νηπιακή ηλικία. Ξενίζει, πάντως, το γεγονός ότι οι κραταιές Ομοσπονδίες Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας (ΔΟΕ) και Δευτεροβάθμιας (ΟΛΜΕ) Εκπαίδευσης δεν κατέκριναν την ψήφιση της παράλογης αυτής διάταξης, που υπονομεύει τα θεμέλια της ελληνικής γλώσσας και κοινωνίας.