Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της εφημερίδας σας της 7/1/2023 δημοσιεύθηκε επιστολή του αναγνώστη σας Ι. Μακρή στην οποία παραθέτει τη διήγηση του καπετάν Περικλή, αγωνιστή του Δημοκρατικού Στρατού, ο οποίος ήταν παρών στις προσπάθειες μιας μάνας να επιτύχει την απαλλαγή της κόρης της από τη βίαιη στρατολόγησή της στις τάξεις του Δ.Σ. Για να τον πείσει λοιπόν η μάνα τον καπετάνιο, του είπε τ’ ακόλουθα: «…καπετάνιο απόψε θα κοιμηθείς με το κορίτσι κι ύστερα να το απολύσεις» και συνεχίζει τη διήγησή του ο καπετάν Περικλής «…γιατί αγωνίζομαι αναρωτήθηκα…».
Ο αναγνώστης του ποταμού των δημοσιεύσεων για τα του Εμφυλίου θα εντοπίσει ακόμη και από «δημοκρατικές πηγές» αρκετές ιστορίες που καταρρακώνουν πολύ ή λίγο τη γυναικεία αξιοπρέπεια, χωρίς βέβαια και η αντίθετη πλευρά να είναι αθώα άλλων λυπηρών επεισοδίων.
Εγώ παραθέτω το ακόλουθο περιστατικό:
Το 2013, εάν ενθυμούμαι καλώς, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος είχε γίνει διημερίδα με θέμα τον Εμφύλιο και προβολές των σχετικών ταινιών και ντοκιμαντέρ. Στο αμφιθέατρο πολλές οι ζωηρές και άκρως πολιτικοποιημένες νεαρές. Σε μία στιγμή προβάλλεται στην οθόνη κάποιος υψηλόβαθμος του Δ.Σ. να επιθεωρεί το γυναικείο τμήμα. Ξαφνικά ο μεγαλόσχημος σταματάει και χωρίς αιδώ «ψαχουλεύει» το προτεταμένο στήθος μιας συναγωνίστριας. Και το τραγικό: Παρατεταμένα χειροκροτήματα κι επευφημίες κυριότατα από… τις παριστάμενες κάλυψαν την αίθουσα.
Τέτοια ήταν η αλλοτρίωση. Βέβαια τότε η Αριστερά επέλαυνε. Ετσι, πώς κάποιοι να καταλάβουν το σωστό ή το λάθος; Γι’ αυτό και η πορεία των φαντασιώσεών τους δεδομένη.