Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της εφημερίδας σας (27/1/2023) ο συνεργάτης σας κ. Π. Μανδραβέλης αναφέρεται σε μια δική μου επιστολή, σχετική με τη βραδύτητα απονομής της Δικαιοσύνης που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 26/1/2023. Επί του θέματος αυτού σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε μερικές παρατηρήσεις:
1. Μπορεί να έχουμε περισσότερους δικαστές από τον μέσο όρο των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά άλλη η νοοτροπία και η στάση των Ευρωπαίων απέναντι στη δικαιοσύνη και άλλη η δική μας. Για να έχουμε μια σαφή εικόνα του θέματος θα πρέπει να συγκρίνουμε τον αριθμό των αποφάσεων που εκδίδει ένας Ευρωπαίος δικαστής με τον αριθμό των αποφάσεων που εκδίδει ένας δικός μας. Ηδη για το 2010, ο τότε πρόεδρος της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων Χ. Παπαθανασίου αναφέρει ότι κατά το έτος εκείνο οι 380 δικαστές του Πρωτοδικείου Αθηνών εξέδωσαν ή έλαβαν μέρος στην έκδοση 229.000 ποινικών αποφάσεων και 224.000 αποφάσεων επί αστικών διαφορών. Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε ένας από τους δικαστές αυτούς εξέδωσε ή έλαβε μέρος στην έκδοση περίπου 1.200 δικαστικών αποφάσεων, δηλαδή τεσσάρων (4) για κάθε εργάσιμη ημέρα. Δεν έχω στοιχεία για τη σημερινή κατάσταση, αλλά ο κ. Μανδραβέλης μπορεί να ερευνήσει το θέμα και να μας πληροφορήσει ποιο έργο παρήγαγε το 2022 ο κάθε ένας δικαστής.
2. Οι δικαστές δεν αναπαύονται κατά τους δυόμισι μήνες των δικαστικών διακοπών. Τα θερινά τμήματα λειτουργούν σε όλο το διάστημα αυτό, το οποίο κόβεται στα δύο στα μικρά δικαστήρια και στα τρία ή πέντε στα μεγαλύτερα, αλλά και κατά τη διάρκεια των διακοπών του ο δικαστής πρέπει να μελετήσει τις δικογραφίες που έχει χρεωθεί, όταν δεν υπηρετεί στο τμήμα διακοπών.
3. Δυστυχώς είμαστε φιλόδικοι. Μηνύσεις υποβάλλονται και προφανώς αβάσιμα ένδικα μέσα (εφέσεις, ανακοπές κ.λπ.) ασκούνται για να αναβληθεί η εκπλήρωση των υποχρεώσεων που επιβάλλει μία οριστική απόφαση ή και μόνο και μόνο για να ταλαιπωρηθεί ο αντίδικος. Μερικά μέτρα που θα περιορίσουν το φαινόμενο αυτό είναι η άμεση εκτελεστότητα των οριστικών δικαστικών αποφάσεων και η καταδίκη του διαδίκου που άσκησε αβάσιμη προσφυγή στη δικαιοσύνη και χάνει τη δίκη σε πλήρη δικαστικά έξοδα του αντιδίκου του και επιπλέον σε ένα ποσόν υπέρ του Δημοσίου ως αποζημίωση για την απασχόληση των υπηρεσιών του. Επίσης, η αύξηση της δυνατότητας απευθείας παραπομπής στο ακροατήριο από την εισαγγελία και ο περιορισμός των ενδίκων μέσων κατά βουλευμάτων.
