Κύριε διευθυντά
Ο εξαίρετος Πάσχος Μανδραβέλης στο άρθρο του «Η χαμένη αξιολόγηση» στην «Κ» της 5/2 ασκεί κριτική στην υπουργό Παιδείας, διότι τα μέχρι τούδε αποτελέσματα της «αξιολόγησης στην (στοιχειώδη και μέση) εκπαίδευση» είναι κατώτερα των προσδοκωμένων. Γι’ αυτό το θέμα έχουν γραφεί πολλά. Θετικά ή αρνητικά.
Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για την αξιολόγηση εκπαίδευσης, που ανήκει στην αρμοδιότητα άλλου υπουργείου. Εννοώ την εκπαίδευση για απόκτηση ιατρικής ειδικότητας. Αν εξαιρέσω τις σποραδικές επιστολές αναγνωστών που δημοσιεύτηκαν στην «Κ», δεν θυμούμαι να διάβασα στον ημερήσιο ή στον περιοδικό Τύπο της χώρας μας κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια άρθρο αναφερόμενο σε αυτό το θέμα.
Ομως το πρόβλημα υπάρχει. Και είναι σοβαρότατο. Από την ίδρυση του ΕΣΥ ουδέποτε έχει γίνει αξιολόγηση αυτής της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Βέβαια, για να γίνει αξιολόγηση, απαιτείται η θέσπιση κριτηρίων, που πρέπει να πληρούν οι εκπαιδευτές, οι εκπαιδευόμενοι, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, καθώς και τα νοσοκομεία, οι κλινικές και τα εργαστήρια, που παρέχουν αυτή την εκπαίδευση. Τέτοια κριτήρια είτε δεν έχουμε καθόλου ή όσα έχουμε, είναι εξαιρετικώς ελαστικά. Ούτε διαθέτουμε όργανο αρμόδιο για θέσπιση κριτηρίων. Εξαιτίας αυτού χορηγούνται τίτλοι ειδικότητας όχι μόνο σε ικανούς γιατρούς, αλλά και σε αρκετούς, που έχουν ελλιπή επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση.
Ετσι, έχουμε γιατρούς με ειδικότητα χειρουργικής θώρακος και καρδίας, οι οποίοι ως εκπαιδευόμενοι ουδέποτε εκτέλεσαν έστω μία λοβεκτομή πνεύμονα ή μία αντικατάσταση καρδιακής βαλβίδας, παθολογοανατόμους που ουδέποτε έκαναν έστω μία νεκροτομή. Και γενικούς γιατρούς, οι οποίοι ουδέποτε διενήργησαν έστω ένα φυσιολογικό τοκετό. Οι επιπτώσεις αυτής της παθογένειας επί της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στον τόπο μας είναι προφανείς.
Η δημοσιότητα, που πολύ σωστά απολαμβάνει η «αξιολόγηση στην εκπαίδευση», δείχνει το μεγάλο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Μήπως, όμως, ακολουθώντας την ίδια λογική, πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η παντελής έλλειψη δημοσιότητας σχετικά με την αξιολόγηση της εκπαίδευσης για απόκτηση ιατρικής ειδικότητας υποδηλώνει αδιαφορία της κοινής γνώμης για την υγεία;