Κύριε διευθυντά
Με μεγάλη μου έκπληξη, αηδία και θλίψη, έμαθα ότι στην Αγγλία, ο εκδοτικός οίκος που έχει τα δικαιώματα των έργων του Ιαν Φλέμινγκ, δημιουργού του Τζέιμς Μποντ μεταξύ άλλων, υπό την πίεση των Woke, φεμινιστριών και άλλων «πολιτικώς ορθών» οργανώσεων (τρομάρα τους!); άλλαξε φράσεις στο πρωτότυπο κείμενο που έγραψε ο Φλέμινγκ.
Αν αυτό δεν είναι ιεροσυλία και πλήρης έλλειψη σεβασμού στο έργο ενός μεγάλου συγγραφέα, τότε οι λέξεις έχουν χάσει την έννοιά τους.
Δυστυχώς φτάσαμε πλέον στο έσχατο σημείο της άρνησης των δημιουργών, στην τέχνη, στη φιλοσοφία, στην επιστήμη, στην πολιτική κ.λπ. με μόνο κριτήριο εκτίμησης ή απόρριψης ενός έργου τους, το γένος που αποφάσισε η μητέρα φύση να τους προικίσει.
Μιας και η τεράστια πλειοψηφία όλων των έργων που δημιουργήθηκαν ανά τους αιώνες και που έκαναν και κάνουν τη ζωή μας άξια να τη ζούμε, είναι ανδρικά, τότε να πάνε στο πυρ το εξώτερο!
Είναι ζήτημα χρόνου, πλέον, να δούμε γυναίκες ράπερ να διορθώνουν την 9η του Μπετόβεν ή αποφθέγματα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ή αγάλματα του Πραξιτέλους ή πίνακες του Ελ Γκρέκο, απλά γιατί ήταν άνδρες οι δημιουργοί τους. Νομίζουν, αυτές οι δύστυχες και υστερικές φεμινίστριες, ότι η άρνηση ενός πολιτιστικού έργου λόγω του φύλου του δημιουργού του, καταξιώνει τις δήθεν μοντέρνες αηδίες τους.
Δυστυχώς, πέρασε η εποχή που ο κυριότερος λόγος επιτυχίας μιας γυναίκας ήταν να φτιάξει μια οικογένεια και να έχει τον ευγενέστερο λόγο υπάρξεως: Τη σωστή ανατροφή των παιδιών της για να γίνουν καλοί και χρήσιμοι πολίτες στην κοινωνία (όπως έλεγε η μάνα μου).
Ανεπιστρεπτί;