Κύριε διευθυντά
Το τελευταίο διάστημα, καθώς πλησιάζομεν στις εκλογές, παρακολουθώ στην εφημερίδα διάφορα άρθρα των συνεργατών σας, αλλά και επιστολές των αναγνωστών, που παραπονούνται για την άδικη ρύθμιση που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων το 2019 για την ψήφο των ομογενών και συντάσσομαι και εγώ μαζί τους, για την απαράδεκτη συμπεριφορά της μητέρας-Ελλάδας, στα ξενιτεμένα παιδιά της.
Οπως φαίνεται, η Ελλάδα με την απόφαση της Βουλής, έκανε τα δύσκολα ακόμη δυσκολότερα και αντί να δώσει μια λύση πρακτική και να διευκολύνει τους ομογενείς να ψηφίζουν στον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους, στο εξωτερικό, όπως και οι υπόλοιποι Ελληνες που κατοικούν στην Ελλάδα, χειροτέρεψε τα πράγματα, γι’ αυτό και οι διαμαρτυρίες των Συλλόγων και Ομογενών.
Εγώ, αντιλαμβάνομαι ότι πρόθεση της κυβέρνησης ήταν εξαρχής η επίλυση του ζητήματος καλόπιστα, ώστε να διευκολύνει τους ομογενείς πατριώτες μας να ψηφίζουν στον τόπο που κατοικούν, με επιστολική ψήφο, αλλά μπλέχτηκε στα γρανάζια του εκλογικού νόμου, που απαιτεί 200 ψήφους και στην αντίδραση της αντιπολίτευσης. Πάντως, ανεξάρτητα από το τι έγινε τότε (2019), η άποψή μου είναι η ακόλουθη: Η κυβέρνηση έστω και τώρα (αν υπάρχουν χρονικά περιθώρια, μέχρι τις εκλογές), να ενημερώσει την κοινή γνώμη, π.χ. με ένα διάγγελμα του πρωθυπουργού (είναι σοβαρότατο το θέμα), να φέρει νομοθετική πρόταση άμεσα –τώρα– διόρθωσης των εμποδίων, ώστε να μπορούν οι ομογενείς να ψηφίζουν με επιστολική ψήφο. Ας δείξει, έστω και τώρα, η κυβέρνηση την καλή της πρόθεση στους ξενιτεμένους αδελφούς μας, για άλλη μια φορά. Ισως και να υπάρξει μεταμελημένη, μεταγενέστερη σκέψη της αντιπολίτευσης, για το καλό της πατρίδας, υπερψηφίζοντας την κυβερνητική πρωτοβουλία. Τούτο ισχύει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.