Κύριε διευθυντά
Ο εξαίρετος κ. Βασίλης Νέδος στο πασχαλινό φύλλο (15-16/4) περιγράφει τις ενέργειες της Ελλάδας για «να ανακοπεί η αναγνώριση του Turkaegean ως εμπορικού σήματος», διότι η κατοχύρωσή του «συνιστά ενέργεια γεωπολιτικής σκοπιμότητας από την τουρκική πλευρά» και «κακής πίστης παραπλάνηση του καταναλωτή». Νομίζω ότι η ελληνική κοινή γνώμη, ευαισθητοποιημένη από την επιθετικότητα του ανατολικού μας γείτονα, θεωρεί αυτές τις ενέργειες της χώρας μας απολύτως δικαιολογημένες και επιβεβλημένες.
Διερωτώμαι όμως: γιατί δεν υπήρξε και δυστυχώς συνεχίζει να μην υπάρχει η ίδια ευαισθησία για την τελείως αδικαιολόγητη αναγνώριση εκ μέρους μας ως «μακεδονικής» της γλώσσας και της εθνότητας (nationality, ήτοι ιθαγένειας, όπως την είχε αποκαλέσει ο κ. Τσίπρας) των Σλάβων γειτόνων μας; Και αν εξαιρέσουμε τους αριστερούς για ευνόητους λόγους, γιατί αυτή η έλλειψη ευαισθησίας παρατηρείται και μεταξύ μη αριστερών συμπολιτών μας συμπεριλαμβανομένων και αρκετών, όχι ενός ή δύο, διακεκριμένων δημοσιογράφων τής αγαπητής «Καθημερινής»; Μήπως η γλώσσα και η εθνότητα έχουν αξία κατώτερη ενός «εμπορικού σήματος;». Ή μήπως η κατοχύρωση αυτών των χαρακτηριστικών δεν «συνιστά ενέργεια γεωπολιτικής σκοπιμότητας» και «κακής πίστης παραπλάνηση» της διεθνούς κοινής γνώμης από τη σλαβική πλευρά;