Κύριε διευθυντά
Σχετικά με το άρθρο του κ. Μπομπ Τράα, στην Οικονομική «Καθημερινή» της 18.6.23, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
Θυμάμαι ότι ποτέ ο κ. Τράα δεν προσπάθησε να μας εξηγήσει γιατί κάποιο από τα μέτρα που μας επέβαλλε το ΔΝΤ ήταν απλώς αναπόφευκτο, αν και παράλογο, επαχθές ή άδικο. Πάντοτε προσπαθούσε να «εξηγήσει» γιατί δεν ήταν παράλογο, επαχθές ή άδικο!
Πρώτα βγαίνει η ψυχή, μετά το χούι! Το ίδιο κάνει και τώρα. Γράφει: «…δεν είναι το ΑΕΠ, αλλά η τελική κατανάλωση που αποτελεί τη φορολογική βάση για τον ΦΠΑ. …με δεδομένο ότι η κατανάλωση στην Ελλάδα είναι το 90% του ΑΕΠ, όταν στην Ευρωζώνη είναι το 75%, …η Ελλάδα αντλεί μέσω του ΦΠΑ λιγότερα από όσα οι εταίροι της».
Αλλά λιγότερα από τι; Προφανώς, φορολογώντας 90 αντί 75 αντλούνται περισσότερα! Εάν τα 75 είναι 150 επειδή το δικό τους ΑΕΠ είναι διπλάσιο του δικού μας, σαφώς εμείς αντλούμε «λιγότερα», αλλά… Figures don’t lie, but liars figure!
Ο πιο αποτελεσματικός χειρισμός του ΦΠΑ είναι να επιστρέφεται στους «φτωχούς» όλος ο ΦΠΑ που αποδεδειγμένα πλήρωσαν, κάτι που, τεχνικά, είναι εύκολο. Αν η νέα κυβέρνηση ενδιαφέρεται να μάθει πώς, είμαι στη διάθεσή της.
