Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το ενδιαφέρον άρθρο για την έλλειψη αναισθησιολόγων στα κρατικά νοσοκομεία κυρίως («Η Καθημερινή», φ. 10/2) θα ήθελα να πω τα εξής: Σε αρκετές χώρες, για να προσελκύσουν νέους ειδικευόμενους στην αναισθησιολογία, δίνουν τη δυνατότητα εργασίας και εκτός χειρουργείου ή ΜΕΘ. Τέτοιοι χώροι είναι τα ΤΕΠ, οι κλινικές χρόνιου πόνου, οδοντιατρεία κ.λπ. Επίσης υπάρχει και η μεικτή ειδικότητα γενικής ιατρικής – αναισθησιολογίας (GP – anesthetist). Ετσι οι γιατροί της ειδικότητας αυτής έχουν την ευκαιρία να βλέπουν ένα ευρύτερο φάσμα ασθενειών, να ανανεώνουν γνώσεις γενικής ιατρικής με άμεσα θεραπευτικά αποτελέσματα και να ξεφεύγουν από τη μονοτονία του χειρουργείου και του βαρέος περιστατικού. Οι δεξιότητες των αναισθησιολόγων στα ΤΕΠ είναι πολύτιμες, χωρίς να περιορίζονται στη διασωλήνωση. Προηγείται πρόγραμμα εκπαίδευσης (rotations) το οποίο εντάσσεται μέσα στον χρόνο της κύριας ειδικότητας. Εννοείται για όλα αυτά πρέπει να αμείβονται αναλόγως και δεν γίνεται αλλιώς.
