Κύριε διευθυντά
Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο του εκλεκτού συνεργάτη σας Απόστολου Λακασά, με θέμα «Οπου σχολείο και ποιητής», αναφερόμενος στην ονοματοδοσία σχολείων με επιφανείς Νεοέλληνες ποιητές, θα ήθελα να προσθέσω και το όνομα του Γεωργίου ∆ροσίνη (1859-1951), μιας σημαντικής μορφής των γραμμάτων μας, ποιητή, πεζογράφου, δημοσιογράφου, μεταφραστή, ανθρώπου εθνικής δράσης και κοινωνικών ευαισθησιών που αγάπησε με πάθος την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, με απόφαση του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατόπιν αιτήματος του Συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», με πρόεδρο την ακάματη Ελένη Βαχάρη, δύο σχολεία φέρουν το όνομα του ποιητή.
α. Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Κηφισιάς, στον ομώνυμο δήμο, όπου ο Δροσίνης έζησε, στην έπαυλη Αμαρυλλίς, τα τελευταία δώδεκα χρόνια της ζωής του, και η οποία σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.
β. Το γυμνάσιο, με λυκειακές τάξεις των Γουβών Ιστιαίας, στη Βόρεια Εύβοια, με τον πατρογονικό Πύργο του ποιητή, πηγή έμπνευσης του ποιητικού και πεζογραφικού του έργου, ο οποίος σήμερα, ανακαινισμένος με τη φροντίδα του συλλόγου μας, λειτουργεί ως μουσείο και λαογραφικό κέντρο.
*Δ.φ., Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων και του Συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»
