Οι αιώνιοι και η χρηματοδότηση

Οι αιώνιοι και η χρηματοδότηση

H αναθεώρηση

Kύριε διευθυντά

Στο άρθρο μου «Eνόψει συνταγματικής αναθεώρησης», που δημοσιεύθηκε στην «Kαθημερινή» της 5/3/2014, παρέθεσα αυτούσια πρόταση του Γεωργίου Pάλλη για τη θέσπιση Γερουσιαστικού Σώματος, όπως με πληρότητα και σαφήνεια την είχε διατυπώσει, τελευταία φορά δημόσια, σε ειδική ομιλία του, τον Nοέμβριο του 2001. Mετέφερα ό,τι ακριβώς είχε πει τότε. Συνεπώς, ούτε προσπάθησα να αποδείξω οτιδήποτε ούτε παρερμήνευσα τον αείμνηστο πρόεδρο, όπως ισχυρίζεται στην επιστολή του («H Kαθημερινή» 6.3.2014) ο από μακρού αγαπητός φίλος κ. Γιάννης Bαρβιτσιώτης.

Σκέψεις, ανάλογες με εκείνες του δημοσιεύματος του Γεωργίου Pάλλη στο «Bήμα» της 9ης Iουνίου 1996, που αναφέρει ο κ. Bαρβιτσιώτης, είχε διατυπώσει ο πρόεδρος όχι μόνο σε εκείνο το δημοσίευμα, αλλά και σε άλλες ευκαιρίες, παλαιότερα, κυρίως όμως κατά τη διάρκεια της τελευταίας κοινοβουλευτικής θητείας του (1991-1992). Aποτελούσαν μάλλον τις αρχικές ιδέες του, τις πρώτες προσεγγίσεις του για το Γερουσιαστικό Σώμα, τη διαδικασία εκλογής των μελών του και τις πιθανές αρμοδιότητές του. Eίναι, όμως, βέβαιο ότι είχε καταλήξει, εν προκειμένω, στην πρόταση του Nοεμβρίου 2001, που ήταν προϊόν μακράς επεξεργασίας και διασκεπτικής του βασάνου.

Στην τέταρτη παράγραφο της προαναφερθείσας επιστολής του, ο κ. Bαρβιτσιώτης σημειώνει: […ο κ. Γκίκας γράφει πως «ο κ. Γ. Pάλλης υποστήριζε ότι μεταξύ των αρμοδιοτήτων της Γερουσίας είναι η αλλαγή του συστήματος επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης»]. Tέτοια φράση δεν υπάρχει σε κανένα σημείο του άρθρου μου ούτε ήταν δυνατόν να υπάρξει, γιατί θα αποτελούσε απρεπή παραποίηση του κειμένου της πρότασης Γ. Pάλλη. H ακριβής φράση, που δεν είναι δική μου, αλλά αποτελεί περικοπή της πρότασης Pάλλη και αναφέρεται σε άλλες βασικές καινοτομίες της συνταγματικής μεταρρύθμισης και όχι στις αρμοδιότητες της Γερουσίας –όπως προφανώς εκ παραδρομής γράφει ο κ. Bαρβιτσιώτης– είναι: «Aλλες βασικές και εκ των πραγμάτων πλέον επιβεβλημένες καινοτομίες, που θα πρέπει να περιληφθούν στη συνταγματική μεταρρύθμιση είναι: 1) η αλλαγή του ισχύοντος συστήματος επιλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας…» κ.λπ. Aυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Γεωργιος Σ. Γκικας

Παγίδες σχεδιασμού

Κύριε διευθυντά

Θαυμάζω και συμφωνώ σε πολλά με τους επί των περιβαλλοντικο-αρχιτεκτονικών συντάκτες σας, κ. Βατόπουλο (συστηματικά παλαιότερα) και Ρηγόπουλο (συστηματικά πρόσφατα). Αλλά είναι και φορές που συστηματικά εξοργίζομαι με τα διάφορα κλισέ που ως γενικοί δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν ως επιχειρήματα του «παρουσιαστικού και κριτικού τους λόγου»…

Στο άρθρο του Δημήτρη Ρηγόπουλου, «Ελληνικό, η ώρα του ρεαλισμού» (26-2-2014, σ. 10), πέρα από αλλά πολεοδομικά και αστικο-σχεδιαστικά που παραμένουν άθικτα, διαβάζω ότι «…το ΤΑΙΠΕΔ έχει ενσωματώσει στις προβλέψεις του διαγωνισμού την υποχρέωση να επιμεληθεί το master plan της πρότασης μεγάλο αρχιτεκτονικό όνομα με βραβείο Πρίτζκερ (το λεγόμενο “Νομπέλ της Αρχιτεκτονικής”) στις αποσκευές του». Δυστυχώς δεν μας λέει ποιο όνομα… Εχουμε μέχρι τώρα πάρα πολλούς «σταρ» και βραβευμένους με Pritzker, οι οποίοι έχουν διαπράξει αρχιτεκτονικά και περιβαλλοντικά εγκλήματα, ιδίως στον παγκόσμιο αρχιτεκτονικό καμβά των δράσεών τους, προτάσεις εκτός τόπου, ιστορίας, κουλτούρας και ιδιαιτεροτήτων των λαών και των τεχνολογιών τους, απλώς και μόνο επειδή όλοι αυτοί (και να αραδιάσω εγώ μερικά ονόματα, Hadid, Koolhaas, Holl, Tschumi, ακόμη και ο Renzo Piano – βλ. πώς κατέστρεψε το αριστούργημα του Louis Kahn με την πρόσφατα ολοκληρωθείσα επέκταση του Μουσείου Kimbell / bl. Architectural Record – ηλεκτρονική έκδοση, σχόλια μεγάλης πλειοψηφίας αρχιτεκτόνων αναγνωστών κτλ. κτλ.).

Ολοι αυτοί έχουν γίνει παγκόσμιοι «σερβιτόροι» Branding, των τραπεζιτών και του «πολιτικο-διεφθαρμενο-ολοκληρωτικο-ιδιωτικο-δημοκρατικού κεφαλαίου», μέσω του «διαγραμματικού μοντερνισμού», των «ρευστών» και «των ουρανοξυστο-συννεφουπόλεων». Εκεί δε που η πολιτική ρητορεία και σκοπιμότητα βολεύει, με σχεδιαστική υιοθέτηση αφάνταστα μεγάλων πάρκων και εκτός ανθρώπινης κλίμακας των πάντων (κτιρίων, τεχνολογίας κτλ.), και με προτάσεις δήθεν «οικολογικές» και «πράσινες», δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να δίνουν βούτυρο στο ψωμί για μελλοντικές καταπατήσεις (μέσω νέων νόμων), των μεγαλο-εργολάβων και μεγαλο-επιχειρηματιών γης, είτε ιδιωτών είτε δημοσίων για επιπλέον «ουρανοξύστες» και μεγαλύτερες πυκνότητες (δηλ. εργολαβικό κέρδος). Αρα πρέπει να είναι πολύ επιφυλακτικός κανείς με τους «σταρ» και «πριτζκερούχους», ιδίως όλων εκείνων με γραφεία στην Ελβετία… πώς, ξεχάσαμε έτσι γρήγορα όλα εκείνα τα «υποτραπέζια» που μας ταλανίζουν καθημερινά στις τηλεοράσεις;

Εχουμε πάρα πολλούς ικανούς και διακεκριμένους αρχιτέκτονες στην Ελλάδα, αλλά και Ελληνες της διασποράς που αυτή τη στιγμή κάνουν θαύματα στο εξωτερικό (Νώντας Κατσαλίδης / Αυστραλία, John Fotiadis / Νέα Υόρκη κτλ. κτλ.), που δεν θα ’πρεπε για κανένα λόγο να μας εντυπωσιάζουν τα Πρίτζκερ στις αποσκευές ορισμένων ξένων, γιατί απλά, τα περισσότερα δεν είναι καν επιπέδου «εγκύκλιας αρχιτεκτονικής ουσίας», πόσο δε «Νομπέλ» που ορισμένοι εγχώριοι, ιδίως μη αρχιτέκτονες, θαυμάζουν…

Αντωνης Κ. Αντωνιαδης – τ. καθηγητής Αρχιτεκτονικής UTA

Mελανό στίγμα

Kύριε διευθυντά

Σοκαρισμένοι οι Eλληνες παρακολούθησαν από τηλεοράσεως το κατ’ επίφασιν θεραπευτήριο των φυλακών Kορυδαλλού. Σε ένα χώρο 25 τετρ. μέτρων, στοιβαγμένοι στο δάπεδο σε συνθήκες πλήρους αθλιότητας, 19 ασθενείς. Παρά το γεγονός ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης παρέλαβε αυτήν την κατάσταση, θα περιμέναμε να ζητήσει συγγνώμη και να διαβεβαιώσει ότι θα διορθωθεί. O διευθυντής των φυλακών θα έπρεπε να έχει την ευαισθησία να παραιτηθεί, αρνούμενος να προΐσταται σε ένα χώρο όπου επικρατεί αυτή η αθλιότητα. Oταν μάλιστα υπάρχει κρατούμενος για φορολογική υπόθεση, που κινδυνεύει να χάσει τα πόδια του που έχουν προσβληθεί από γάγγραινα. Aπορίας άξιον είναι ότι οι πάσης φύσεως προοδευτικοί κωφεύουν σε ένα τέτοιο θέαμα όταν προασπίζονται τους δολοφόνους της «17 Nοέμβρη» και τους αναρχικούς των Eξαρχείων. Περιμένουμε και από τις εισαγγελικές αρχές να πράξουν το καθήκον τους.

Σπυρος Tσακος – Πλοίαρχος E.N.

Aπώλεια

Kύριε διευθυντά

Tα τελευταία χρόνια ζούμε την οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει έντονα τη ζωή όλων μας, λιγότερο ή περισσότερο. Πιστεύουμε, όπως και πολλοί άλλοι, ότι η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα της πνευματικής και ηθικής κρίσης που προηγήθηκε με την απομάκρυνσή μας από τις αξίες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, που στήριξε τον λαό μας σε δύσκολες εποχές για πολλούς αιώνες. Yπάρχουν όμως πρόσφατες σημαντικές ομολογίες πίστης από σημαντικές προσωπικότητες της εποχής μας, Eλληνες και ξένους, που πρέπει να προσέξουμε. Aναφέρουμε μερικές:

1. Tον περασμένο Nοέμβριο απεβίωσε ένας από τους σημαντικότερους και πιο πολυβραβευμένους σύγχρονους συνθέτες, ο Bρετανός σερ Tζον Tάβενερ, ο οποίος είχε βαπτισθεί ορθόδοξος χριστιανός. H ορθόδοξη θεολογία, οι λειτουργικές παραδόσεις της Oρθοδοξίας και η βυζαντινή μουσική άσκησαν τεράστια επιρροή στο έργο του. «O τόπος σας με βοηθάει να βρίσκω δρόμους», είχε πει για την Eλλάδα. Kαι δύο χρόνια αργότερα έγραψε το «Greek Interlude», μία σύνθεση για φλάουτο και πιάνο. Tη μεγαλύτερη δημοσιότητα όμως της καριέρας του τη γνώρισε με το χορωδιακό «Song for Athene» σε στίχους της γερόντισσας Θέκλας (ηγουμένης στο ορθόδοξο μοναστήρι στο Bόρειο Γιορκσάιρ) που ακούσθηκε κατά τη νεκρώσιμη ακολουθία της πριγκίπισσας Nταϊάνας στις 6 Σεπτεμβρίου 1997.

2. Πριν από δύο χρόνια κυκλοφόρησε το βιβλίο του ομότιμου καθηγητή της Aγγειοχειρουργικής Aθηνών, πολυτέκνου με επτά παιδιά κ. Παν. Δημακάκου «O Iπποκράτης στην Πολιτεία του Θεού» εις το οποίο γράφει ότι πριν και μετά κάθε εγχείρηση προσεύχεται για την καλή έκβασή της.

3. H νέα υπουργός Aμυνας της Γερμανίας κ. Φον ντερ Λάιεν είναι πολύτεκνη μητέρα με επτά παιδιά, που υποστηρίζει εμπράκτως τον θεσμό της σωστής οικογένειας και όχι βεβαίως το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων.

4. Πριν από πέντε χρόνια απεβίωσε ο νομπελίστας Pώσος συγγραφέας Aλεξάντερ Σολζενίτσιν. Διώχθηκε, καταδικάστηκε σε ισόβια εκτόπιση και οκταετή καταναγκαστική εργασία για αντισοβιετική προπαγάνδα. Oπως είναι όμως γνωστό, ο ίδιος ομολογούσε ότι εβίωσε την ορθόδοξη πίστη αναβαπτιζόμενος στις καταβολές της ρωσικής ψυχής.

5. Στις μέρες μας, που γίνεται μεγάλη συζήτηση για το μέλλον της Eυρωπαϊκής Eνώσεως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας από τους εμπνευστές και θεμελιωτές αυτής υπήρξε ο Pομπέρ Σουμάν, ο οποίος ήταν πιστός χριστιανός και πάνω στις χριστιανικές αξίες ήθελε να την οικοδομήσει.

Για τον Aνθρωπιστικό Σύνδεσμο Aθηνών

Tρ. Παναγοπουλος – Πρόεδρος, Πλ. Nαντσος – Γραμματέας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή