Κύριε διευθυντά
Χρειάστηκα να εκτυπώσω μια φορολογική ενημερότητα και στρώθηκα στον υπολογιστή πανευτυχής με τη σκέψη ότι με δυο-τρεις κινήσεις αυτό το θαυματουργό μηχάνημα θα έκανε τη δουλειά για την οποία προορίζεται. Αφού περιηγήθηκα αρκετά δοκιμάζοντας και ξαναδοκιμάζοντας πύλες εισόδου, στο τέλος τυπώνω μια Αίτηση Βεβαίωσης Φορολογικής Ενημερότητας με την ένδειξη ότι δεν μπορεί να εκδοθεί Αποδεικτικό Φορολογικής Ενημερότητας! Γεμάτη απορία για το ανώφελο χάσιμο χρόνου, ξεκινώ, την επομένη, για την εφορία. Καθώς δεν υπάρχει, βέβαια, υπάλληλος υποδοχής, περιφερόμουν ανάμεσα στο ισόγειο, τον 1ο και τον 5ο όροφο για διαφορετικού τύπου αιτήσεις επειδή η του τάδε τύπου αίτηση θέλει πρωτοκόλληση και η του δείνα τύπου αίτηση δεν θέλει πρωτοκόλληση και να ακυρώνω την πρωτοκόλληση όπου δεν χρειάζεται γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να γίνει δεκτή η αίτηση… Oταν νόμιζα πως είχα τελειώσει, μου ελέχθη ότι δεν μπορούσα να πάρω φορολογική ενημερότητα επειδή χρωστούσα περίπου 1.300 ευρώ και άλλα 40 από μια ληξιπρόθεσμη οφειλή του 2012! Το μεν πρώτο ποσό αναφερόταν στο εκκαθαριστικό του 2014, το οποίο είχα προγραμματίσει να εξοφλήσω σε δόσεις –η πρώτη δόση θα καταβαλλόταν στο τέλος Ιουλίου–, το δε άλλο στο ΕΕΤΗΔΕ του 2012, για το οποίο δεν είχα ενημερωθεί προηγουμένως!
Ευτυχώς, μου έκοψε και τα 1.300 ευρώ τα είχα καταβάλει το πρωί, αλλά δεν είχα μαζί μου την απόδειξη. Ζήτησα να μου φέρουν την απόδειξη. Το μικρότερο ποσό το πλήρωσα πάραυτα. Θα μπορούσα να εξοφλούσα με πιστωτική κάρτα, επί τόπου και τα δύο ποσά, αλλά ξέρω ότι αυτά είναι ψιλά γράμματα για τις δημόσιες υπηρεσίες.
Το συμπέρασμα είναι ότι δύο άνθρωποι είμαστε στον δρόμο για μια φορολογική ενημερότητα που με τον παραδοσιακό τρόπο θα είχε προφανώς εκδοθεί πιο εύκολα! Eπρεπε όμως να σημειώσει ο αρμόδιος υπάλληλος ότι δεν χρωστούσα ΕΤΑΚ και ΦΑΠ! Ξανά πίσω… Επειτα από τρεις ολόκληρες ώρες στην εφορία, κατάφερα να τελειώσω!
Και θέτω τα εξής αυτονόητα ερωτήματα: Είναι τόσο δύσκολο να μπορούμε να εκδίδουμε τη φορολογική μας ενημερότητα ηλεκτρονικά; Γιατί θεσπίστηκε η χρήση του Διαδικτύου: για μισές δουλειές; Είναι τόσο ασύμφορο οικονομικά να υπάρχει ένας υπάλληλος επί της υποδοχής των «υπηκόων» για να τους κατευθύνει σωστά; Τι γίνεται όταν ένας «υπήκοος» χρωστάει μεγάλα ποσά, αλλά πρέπει να πάρει αυτήν την έρημη τη φορολογική ενημερότητα επειδή οι δουλειές τρέχουν; Τι γίνεται με αυτές τις περίφημες συγχωνεύσεις των εφοριών ώστε να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας σε πιο οργανωμένα τμήματα; Τι χρωστούν οι ελάχιστοι υπάλληλοι που έχουν απομείνει στα υπό συγχώνευση ή κατάργηση τμήματα να γίνονται αποδέκτες παραπόνων και σκαιάς συμπεριφοράς επειδή η πολιτεία ολιγωρεί; Δεν μπορεί η πολιτεία, που μας «χαρατσώνει» κανονικά, τουλάχιστον να γνωρίζει «πώς» θα μας τα παίρνει;
Χαρικλεια Μυττα – Φιλόλογος – Νέα Σμύρνη
Παραολυμπιακοί Αγώνες στη Λήμνο
Κύριε διευθυντά
Πολλές φορές ο «Τήλεφος» μας γνωρίζει τις δραστηριότητες της επιτροπής των Παραολυμπιακών Αγώνων. (Εγώ καθημερινά το διάβασμα της «Καθημερινής» το αρχίζω από την κ. Μπίστικα.) Θα ήθελα να παρακαλέσω την κ. Γιάννα Δεσποτοπούλου να προγραμματίσει την έναρξη των επόμενων Παραολυμπιακών Αγώνων από το νησί της Λήμνου, για τον εξής λόγο:
Ως γνωστόν, ο θεός Ηφαιστος είναι ο μόνος Θεός με ειδικές δεξιότητες. Ο Δίας, ο στοργικός πατέρας του, τον πέταξε από τον Ολυμπο στη γη, θυμωμένος από ένα καβγά του με την Ηρα, στο οποίο ο Ηφαιστος πήρε το μέρος της μητέρας του. Μια ολόκληρη μέρα έπεφτε και τέλος προσγειώθηκε στην πανέμορφη Λήμνο, όπου οι Λημνιοί τον περιποιήθηκαν και τον γιάτρεψαν. Ετσι έμεινε μόνον κουτσός. Σε ανταπόδοση ο Ηφαιστος που ήταν καλλιτέχνης θεός έμεινε στη Λήμνο, όπου έκανε και το εργαστήρι του. Δίδαξε στους Λημνιούς την τέχνη της μεταλλουργίας. Μια ολόκληρη πόλη, η Ηφαιστεία, έχει το όνομά του, που σταδιακά τη φέρνει στο φως η ιταλική αρχαιολογική σχολή. Το θέατρό της σε πανέμορφη τοποθεσία έχει αναπαλαιωθεί και μετά 2.300 χρόνια (11.8.2010) ζωντάνεψε με την παράσταση « Οιδίπους Τύραννος» με σκηνοθέτη τον Σπύρο Ευαγγελάτο και ηθοποιούς τον Κ. Μαρκουλάκη και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ρόλο του Οιδίποδα και της Ιοκάστης αντίστοιχα.
Πιστεύω ότι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον για Ελληνες και ξένους να γίνει η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας στους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες από το πανέμορφο θέατρο της Ηφαιστείας.
Αλεξανδρα Καραβια – Λαμπαδαριδου – Συνταξιούχος συμβολαιογράφος
Γιατροί και ασθενείς
Κύριε διευθυντά
Κατά την πολύχρονη εκπαίδευσή μου στη Γερμανία (1969-1976), για την απόκτηση της ειδικότητας αρχικά της γενικής χειρουργικής και κατόπιν της αγγειοχειρουργικής απαιτείτο και η ανάληψη της ευθύνης του Εξωτερικού Ιατρείου της Χειρουργικής Κλινικής, για έξι μήνες καθημερινά.
Το Χειρουργικό Εξωτερικό Ιατρείο αποτελείτο από έναν εκπαιδευόμενο γιατρό, δύο διπλωματούχους νοσηλεύτριες και μία γραμματέα. Το ωράριο ήταν 8 το πρωί με 5 το απόγευμα. Ο επιμελητής προσερχόταν μόνο όταν εκαλείτο. Μετά τις 5 μ.μ. ο γιατρός ακολουθούσε το πρόγραμμα εφημερίας της κλινικής του, στο οποίο μετείχε κάθε δεύτερη μέρα. Είχε δηλαδή τουλάχιστον 15 εφημερίες τον μήνα. Μισθός 2.500 μάρκα συν εφημερία 2.500 μάρκα! Ο/η ασθενής εμφανιζόταν στο Εξωτερικό Ιατρείο με την καρτέλα του με τα στοιχεία του, που εκδιδόταν από το αρμόδιο γραφείο του νοσοκομείου και ακολουθούσε η κλινική του εξέταση. Τα ευρήματα υπαγόρευε ο εξεταστής γιατρός στο μηχάνημα υπαγόρευσης.
Κατά τη διάρκεια του καθημερινού ωραρίου, ο γιατρός ήταν δυνατόν να εξετάζει 80-100 αρρώστους που έστελναν οι οικογενειακοί γιατροί. Διεκπεραιώνονταν, δηλαδή, όλοι οι άρρωστοι, όσοι προσέρχονταν. Κανένας όμως άρρωστος δεν εμφανιζόταν από μόνος του, όλοι είχαν παραπεμπτικά από τον οικογενειακό γιατρό, είχε δηλαδή προηγηθεί κλινική εξέταση. Εκτός βέβαια αυτών που κατέφθαναν στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο ως έκτακτες περιπτώσεις.
Δημητρης – Σολων Γ. Γεωργοπουλος – Αγγειοχειρουργός, Δρ Παν/μίων Βόννης και Αθηνών, π. Διευθυντής Αγγειοχειρουργικών Τμημάτων ΕΣΥ
Γλωσσικά λάθη
Κύριε διευθυντά
Δεν είμαι φιλόλογος και να με συγχωρήσουν οι φιλόλογοι που θα μπω στα «οικόπεδά» τους.
Πολλοί δημοσιογράφοι των Ρ/Τ μέσων κακοποιούν (άραγε από άγνοια;) τη γλώσσα με λέξεις και φράσεις όπως: επανέλαβέ το, απεκατεστάθη, συμφέροντες τιμές, αντί επανάλαβέ το, αποκατεστάθη, συμφέρουσες τιμές. Καλλιεργήσιμο ή κατοικήσιμο, ενώ αναφέρονται σε καλλιεργημένο ή κατοικημένο. Τους οδούς αντί τις οδούς ή τους δρόμους κ.λπ.
Θα αναφερθώ όμως ειδικά στο αριθμητικό «τρεισήμισι – τριάμισι».
Το αριθμητικό αυτό όταν αναφέρεται σε ουσιαστικό αρσενικού ή θηλυκού γένους είναι τρεισήμισι, π.χ. τρεισήμισι αιώνες, τρεισήμισι ώρες. Οταν όμως αναφέρεται σε ουσιαστικό ουδετέρου γένους είναι: τριάμισι και όχι τρεισήμισι, τρεις-τρεισήμισι, τρία-τριάμισι. Τόσο απλό! Τριάμισι χρόνια, όχι τρεισήμισι χρόνια που μας επέβαλαν τα Ρ/Τ μέσα. Ιδού το πότε, το πώς και το γιατί.
Τρεις μήνες μετά τη μεταπολίτευση του 1974, άκουσα για πρώτη φορά από το κρατικό, τότε, ραδιόφωνο σε δελτίο ειδήσεων, τη φράση: «Τρεισήμισι χρόνια» αντί του ορθού «Τριάμισι χρόνια».
Επειδή είχε αρχίσει τότε η καθιέρωση της δημοτικής, ο «προοδευτικός» συντάκτης ή εκφωνητής του Δελτίου Ειδήσεων εθεώρησε, φαίνεται, ότι εκφράζεται στη δημοτική, λανθασμένα βέβαια, όπως γίνεται και σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Η τηλεόραση (κρατική και αυτή τότε) ακολούθησε το ραδιόφωνο και τα κρούσματα αυξάνονταν προοδευτικά.
Το κοινό «μολύνθηκε» αργότερα, επίσης προοδευτικά αρχίζοντας από το τέλος της δεκαετίας του 1970.
Το 1991-1992 το δελτίο ειδήσεων των 07.00 της ΕΡΑ-1 διαρκούσε τριάμισι λεπτά. Ο εκφωνητής μετά το δελτίο ειδήσεων έλεγε την ώρα «Η ώρα είναι επτά και τρεισήμισι λεπτά». Αυτό γινόταν ανελλιπώς, κάθε πρωί, για διάστημα μεγαλύτερο του ενός χρόνου. Να είχε κάποιο σκοπό! Πάντως, η απάντηση της ΕΡΑ-1 σε επιστολή μου ότι θα έχουν υπόψη τους σχετκή παρατήρησή μου δεν ετηρήθηκε.
Το αποτέλεσμα είναι η λανθασμένη χρήση του αριθμητικού να αποτελεί τον κανόνα. Περιέργως στην εξαίρεση είναι μεγαλύτερο το ποσοστό των ηλικιωμένων και περιορισμένων γραμματικών γνώσεων παρά των νέων και εγγραμμάτων. Από τον κανόνα δεν εξαιρούνται ούτε οι παράγοντες της δημόσιας ζωής, πανεπιστημιακοί, αρχηγοί κομμάτων κ.λπ., όπως οι δήμαρχοι, δύο από τους μεγαλύτερους δήμους, που με τις ανακοινώσεις των μετά τις εκλογές της 25ης Μαΐου, ακούσαμε από ένα, μεγαλοπρεπές «τρεισήμισι χρόνια». Υπόλογοι οι λειτουργοί των Ρ/Τ Μέσων.
Δημοσθενης Καστρινακης – Βριλήσσια