Κατάχρηση υπηρεσιών
Κύριε διευθυντά
Σχολιάζω το άρθρο του κ. Δρυμιώτη «Εγκλημα και μη τιμωρία» της 22/6/2014. Σας δίνω το στίγμα μου ως στοιχείο διαμόρφωσης των απόψεων που αναφέρω πιο κάτω. Ασκώ την Ιατρική ως ελεύθερος επαγγελματίας από το 1976, με συμβάσεις κατά πράξη και περίπτωση με διάφορα ταμεία έως την ίδρυση του ΕΟΠΥΥ, έκτοτε δε αποκλειστικά μόνον ιδιωτικά. Δεν αμφιβάλλω ότι γίνεται κατάχρηση υπηρεσιών, καθώς και για την έλλειψη τιμωρίας. Οποτε υπήρξε πολιτική βούληση για την αντιμετώπισή της ήταν ελλιπής, αποσπασματική και μικρής διάρκειας. Ειδικότερα όμως για τα παραπεμπτικά υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν την έκδοσή τους ακόμα και στους συνεπείς. Πρώτον, η εκπαίδευση: Οι νεότεροι γιατροί μαθαίνουν στη διάρκεια της ειδικότητας να λειτουργούν με κύριο οδηγό τις εξετάσεις και όχι την κλινική εξέταση και μάλιστα με περισσή ευκολία – αυτό συνεχίζουν και μετά. Δεύτερον, η αμυντική ιατρική. Αυξάνονται και στην Ελλάδα οι αγωγές κατά ιατρών. Ο δικαστής δεν μπορεί ως μη ειδικός να εισέλθει πάντα στην ουσία και οι πραγματογνώμονες θα εστιάσουν στις παραλείψεις. Εχοντας έναν, μεγάλο κατάλογο παραπεμπτικών η υπεράσπιση θα ισχυριστεί πως έγινε κάθε τι δυνατόν. Το ίδιο ισχύει και για τα πολλά και ακριβά φάρμακα. Τρίτον, καθαρά τεχνικές ατέλειες του συστήματος. Χαρακτηριστικός ο απλός έλεγχος αναιμίας. Ενώ τόσο η γενική αίματος όσο και η φερριτίνη θα εκτελεστούν στο ίδιο εργαστήριο, απαιτείται η αναγραφή δύο παραπεμπτικών. Κατά την άποψή μου, αυξάνεται ο συνολικός τους αριθμός κατά 80%.
Δημητρης Παπαλαμπρου
Απάντηση
Χαίρομαι που ο επιστολογράφος παραδέχεται ότι γίνεται «κατάχρηση υπηρεσιών» και «έλλειψη τιμωρίας». Αυτά τα δύο φαινόμενα ήθελα να αναδείξω στο κείμενό μου. Κατάχρηση υπηρεσιών στην υγεία γίνεται σε όλο τον κόσμο και είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιοριστεί. Αυτό όμως που κάνει τη χώρα μας μοναδική είναι η «έλλειψη τιμωρίας» και γι’ αυτό το πάρτι στην υγεία θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια ακόμα. Υπάρχει επίσης και κάτι ακόμα που μεγεθύνει το πρόβλημα. Σε αναλογία με τον πληθυσμό της χώρας, στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ περισσότεροι γιατροί απ’ ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ετσι, υποχρεωτικά πρέπει να αυξηθεί η ζήτηση υπηρεσιών υγείας.
Ανδρεας Δρυμιωτης
Η εξύβριση των πολιτικών
Κύριε διευθυντά
Αποτελεί συνήθη πρακτική στις ημέρες μας –και «σίγουρη» από πλευράς απήχησης– η εξύβριση πολιτικών για όλα τα κακώς κείμενα. Και στη συνέχεια, με συνείδηση ήσυχη για το καθήκον που ολοκληρώθηκε, η αυταρέσκεια για την άποψη που προβλήθηκε και που όλοι επικροτούν. Στη γραμμή αυτή επάνω ο αναγνώστης σας Ε. Γεωργίου (Eπιστολές Αναγνωστών, 12-7-2014) απαιτεί την παραδειγματική τιμωρία των πολιτικών για τα χρήματα των Ελλήνων που χάθηκαν, για τις απολαβές των πολιτών που μειώθηκαν, για τις περιουσίες τους που εξανεμίσθηκαν και για την ανεργία που τους έχει πλήξει.
Δίχως να αρνούμαι τις πολιτικές ευθύνες κυβερνήσεων για τα εξοντωτικά για τους πολίτες ταμειακά μέτρα, αντί των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα, δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστα τα υπόλοιπα. Αν οι πολιτικοί «έκλεβαν», κατά τον αναγνώστη σας, οι πολίτες που σχημάτιζαν περιουσίες, αύξαναν τις απολαβές τους κι έβρισκαν δουλειές με γενναίες αποδοχές –όλα με δανεικά, και δίχως η οικονομία να δημιουργεί τον παραμικρό πλούτο– σε ποιον είναι υπόλογοι; Οσα δημόσια πρόσωπα τολμούσαν να προειδοποιήσουν για την επερχόμενη καταστροφή από τις πολιτικές αυτές των παροχών, καταποντίζονταν στις εκλογές ή στέλνονταν σπίτι τους από τις τότε ηγεσίες των κομμάτων. Τιμώρησε κανείς εκλογικά, από τους σήμερα αγανακτούντες πολίτες, τους τότε ευαγγελιστές της επίπλαστης ευημερίας; Ακόμη και σήμερα η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος πασχίζει για επιστροφή στην ακινησία και στο παρελθόν της ευημερίας των δανεικών. Πού και πώς επιμερίζεται λοιπόν η ευθύνη;
Ανδρεας Ανδριανοπουλος – Διευθυντής Ινστιτούτου Διπλωματίας – πρ. υπουργός
Φοροδιαφυγή
Κύριε διευθυντά
Μιλάμε γι’ αυτήν συνεχώς, αλλά σαν τη Λερναία Υδρα, πιάνεις έναν και εμφανίζονται δέκα. Υποθέτω ότι ο ΣΔΟΕ κάνει σωστή δουλειά, αλλά από έναν νέο άκουσα την ακόλουθη περίπτωση. Στα νυχτερινά στέκια των νέων, που βέβαια ανοίγουν γύρω στα μεσάνυχτα, ένα ποτό κάνει 10 ευρώ και φυσικά χωρίς απόδειξη. Δεν θα ήταν λογικό κάθε βράδυ να επισκέπτεται ο ΣΔΟΕ δέκα τέτοια κέντρα και μόλις βρει την παραμικρή παρέμβαση, να τα κλείνει για ένα μήνα; Βέβαια θα πρέπει συγχρόνως να έχει τον νου του όλον αυτόν τον μήνα ότι δεν θα ανοίξουν ξανά παράνομα, όπως ακούω ότι συνηθίζεται. Μόνο εάν κάνει αυτό το σύστημα επί μονίμου βάσεως και λάβει άμεσα και αυστηρά μέτρα –όχι δικάσημος σε πέντε τέρμινα και βλέπουμε, όχι πρόστιμο που το πληρώνουν με το χαμόγελο, εάν το πληρώσουν– ίσως να υπάρξει μετέπειτα από καιρό κάποιο αποτέλεσμα. Οσον αφορά την αφισοκόλληση, και εδώ χρειάζεται πλήρης αυστηρότης. Θα πρέπει οι δήμοι να καθαρίσουν ό,τι έγινε κατά τις εκλογές, και μάλιστα αμέσως, και να στείλουν στα κόμματα τον λογαριασμό με τα έξοδα που αναλογούν στο καθένα. Οποιο δεν πληρώσει σε δέκα μέρες, θα πρέπει ο δήμος να το ανακοινώνει στα ΜΜΕ και συγχρόνως να αρχίζει μια αγωγή, με πλήρη δημοσιότητα.
Εάν δεν αρχίσουν οι διάφορες υπηρεσίες να επιβάλλουν αυστηρότατες ποινές και να επιστατούν στην εκπλήρωσή τους, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα και όλες οι ελπίδες για την όλη προσπάθεια βελτίωσης του κρατικού οργανισμού πάνε χαμένες.
Αλεξανδρος Μπεζης
Πρόσβαση στο Κέντρο Πολιτισμού
Κύριε διευθυντά
Φαίνεται ότι αυτή η χώρα δεν πρόκειται να γλιτώσει από τις ιδεοληψίες και τις εύκολες λύσεις. Ετσι, όπως έγινε γνωστό, εξετάζονται δύο σενάρια για την πρόσβαση στο Κέντρο Πολιτισμού – Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Το πρώτο και επικρατέστερο προκρίνει τη διακλάδωση της γραμμής του τραμ από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (πρώην εργοστάσιο Φιξ) είτε μέσω Λεωφόρου Συγγρού είτε μέσω Λεωφόρου Θησέως. Το δεύτερο γέρνει προς την πλευρά της διακλάδωσης της Γραμμής 1 του μετρό (δηλαδή του Ηλεκτρικού) από τον Σταθμό Καλλιθέας.
Η χειρότερη λύση είναι, λοιπόν, επικρατέστερη. Για να διακλαδωθεί η γραμμή του τραμ θα χρειαστεί να θυσιαστεί ένα μέρος του καταστρώματος του οδικού άξονα από τον οποίο θα περάσει. Τα μποτιλιαρίσματα στην Θησέως είναι τόσο συχνά, που οποιαδήποτε μείωση του πλάτους της θα είναι ολέθρια. Η Συγγρού πάλι, με τη λειτουργία του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Πολιτισμού θα επιβαρυνθεί σημαντικά από κυκλοφοριακής άποψεως, οπότε κάθε στένεμά της δεν θα έχει παρά αρνητικές επιπτώσεις. Το δε τραμ αποδείχθηκε ότι δεν συγκινεί παρά ένα περιορισμένο μέρος του εν δυνάμει επιβατικού κοινού. Θα πρόκειται, δηλαδή, για ακόμα μερικά «πεταμένα» εκατομμύρια σε ατελέσφορες επιλογές.
Η λύση της διακλάδωσης της Γραμμής 1 του μετρό είναι από τη σκοπιά της εξυπηρέτησης του κοινού πολύ πιο πρόσφορη, αλλά όχι η καλύτερη. Πολύ πιο εξυπηρετική και, ίσως, οικονομικότερη θα ήταν μία (υπόγεια φυσικά) διακλάδωση της Γραμμής 2 του μετρό από τον Σταθμό Φιξ κατά μήκος της Συγγρού, η οποία με τις ανταποκρίσεις της στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα με τις Γραμμές 1 και 3 αντίστοιχα θα εξυπηρετεί ικανοποιητικά με μια μετεπιβίβαση τους επιβάτες τους. Αντίθετα, η μετεπιβίβαση στη Γραμμή 1 από τις Γραμμές 2 και 3 θα υποχρεώνει τους επιβάτες των τελευταίων σε ένα πολύ μεγαλύτερο κύκλο.
Οσο για τους κατοίκους των περιοχών κοντά στους σταθμούς του Ηλεκτρικού μετά τα Πετράλωνα, ε, αυτοί θα μπορούν να εξυπηρετηθούν με μία μετεπιβίβαση στο Νέο Φάληρο, στο τόσο προσφιλές σε ορισμένους αιθεροβάμονες τραμ.
Λεανδρος Σλαβης – Πολιτικός Μηχανικός – Αθήνα
Το ελληνικό ποδόσφαιρο
Κύριε διευθυντά
Η προσεκτική καταγραφή και η λεπτομερής ανάλυση των αποτελεσμάτων των αγώνων της φάσης των «16» του 20ου Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2014 της Βραζιλίας αποδεικνύει ότι η ομάδα της Ελλάδος, τελικώς, κατέλαβε τη δέκατη (10) θέση, καθ’ όσον, εκ των οκτώ (8) αποκλεισθεισών ομάδων, οι εξ (6) απεκλείσθησαν με ήττα – συγκεκριμένως: Ουρουγουάη 0 – 2 με Κολομβία, Νιγηρία 0 – 2 με Γαλλία, Αλγερία 1 – 2 με Γερμανία, Μεξικό 1 – 2 με Ολλανδία, Ελβετία 0 – 1 με Αργεντινή, ΗΠΑ 1 – 2 με Βέλγιο, συνεπώς έλαβον βαθμούς μηδέν (0). Οι έτερες δύο (2) ομάδες Χιλή και Ελλάδα με ισοπαλία: Χιλή 1 – 1 με Βραζιλία, Ελλάδα 1 – 1 με Κόστα Ρίκα, συνεπώς έλαβον (1) βαθμόν και στη συνέχεια απεκλείσθησαν στη διαδικασία των πέναλτι. Η Χιλή καταλαμβάνει την ένατη (9) θέση, καθ’ όσον απεκλείσθη με 2 – 3 πέναλτι, ήτοι με διαφορά ενός (1) τέρματος, και η Ελλάδα τη δέκατη (10) θέση, καθ’ όσον απεκλείσθη με 3 – 5 πέναλτι, ήτοι με διαφορά δύο (2) τερμάτων χωρίς να υποστεί βαρύτατες ήττες της κατηγορίας Γερμανίας – Βραζιλίας 7 – 1.
Η δέκατη (10) αυτή θέση είναι η σημαντικότερη επιτυχία της ελληνικής ομάδας ποδοσφαίρου μετά την κατάκτηση του EURO 2004, επί εποχής Οτο Ρεχάγκελ.
Θωμας Σ. Χουτας – τ. βουλευτής