Grexit, εκπαίδευση και έρευνα
Κύριε διευθυντά
Η εθνική χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων είναι πλέον σχεδόν ανύπαρκτη. Οι Ελληνες πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και ερευνητές επιβιώνουν ερευνητικά με ανταγωνιστικές χρηματοδοτήσεις κυρίως από την Ε.Ε. Οι φοιτητές μας διεθνοποιούνται διά μέσου των πολυάριθμων δράσεων εκπαίδευσης, πρακτικής άσκησης, συνεργασίας και κινητικότητας στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus (http://ec.europa.eu/programmes/erasmus). Από το 2015, είναι διαθέσιμα δάνεια για 200.000 φοιτητές να συνεχίσουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο εξωτερικό, στο πλαίσιο του Erasmus plus (http://ec.europa.eu/ education/opportunities/higher-education/masters-loans_en.htm). Η επαπειλούμενη έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη / Ε.Ε. (Grexit), εκτός των άλλων τραγικών επιπτώσεων, θα γίνει ταφόπλακα στην ποιοτική εκπαίδευση, στην έρευνα και στην ανάπτυξη. Θα διακοπούν όλες οι παραπάνω και πολλές άλλες δράσεις που υλοποιούνται και συγχρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. Το αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων ερευνητών, η αναστολή των ερευνητικών δραστηριοτήτων, η περιθωριοποίηση των ελληνικών πανεπιστημίων και η απομόνωση των Ελλήνων φοιτητών. Χώρα χωρίς εκπαίδευση και έρευνα δεν μπορεί να έχει ανάπτυξη και ευοίωνο μέλλον και η χώρα μας θα καταταγεί σε αυτές!
Καλλιοπη Α. Ρουμπελακη – Αγγελακη – Καθηγήτρια Πανεπ. Κρήτης
Πώς διαβάζετε το αποτέλεσμα;
Κύριε διευθυντά
Ας προσπαθήσουμε μια ανάλυση. Δεδομένων των προ δημοψηφίσματος δημοσκοπήσεων που έδιναν 61% των ερωτηθέντων (ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης) να απαντούν καταφατικά («Ναι») στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και δεδομένου ότι το 39% του «Ναι» (του δημοψηφίσματος) εκπροσωπεί 100% πολίτες που εμφατικά υπερψήφισαν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η διαφορά των 22 ποσοστιαίων μονάδων (61% – 39%= 22%) της δημοσκόπησης των υπέρμαχων της παραμονής στην Ευρωζώνη πρέπει να ανευρεθεί στο 61% των ψηφοφόρων του «Οχι». Με βάση τον συλλογισμό αυτό (αν υπάρχει καλύτερος θα ’θελα να τον ακούσω) το ποσοστό (22% ÷ 61% ) * 100% = 36% του 61% των ψηφοφόρων του «Οχι» ψήφισε «Οχι» εννοώντας «Ναι» παραμένουμε στο ευρώ. Aρα προκύπτει ότι:
1) Το συνολικό ποσοστό αυτών που ψήφισαν «Οχι» και μας θέλουν και έξω από το ευρώ είναι το υπόλοιπο (61% – 22%) = 39% (τυχαίο;… Δεν νομίζω), και
2) «Ναι» μέσα στο ευρώ ψήφισε το 39% + 22% = 61%!! (και πάλι τυχαίο;… Δεν νομίζω…).
Συμπέρασμα: Το «Ναι» υπερτέρησε του «Οχι» και το «Οχι» σημαίνει «Ναι»… Hλιε Ηλιάτορα! Aβυσσος η ψυχή του Eλληνα και της Ελληνίδας…
Τελειώνοντας, να κάνω μια παρατήρηση και μια προτροπή προς την κυβέρνηση: Iσως τα capital controls με τα 50 ευρώ την ημέρα από τα ΑΤΜ (αν μειωθεί, μπορεί να ’ναι και πιο άμεσο και αποτελεσματικό μέτρο) μπορούν να γίνουν και ο de facto τρόπος για την εισαγωγή καρτών για την ηλεκτρονική πληρωμή κάθε συναλλαγής (όσο μικρής και αν είναι) μέσω ηλεκτρονικού καρταναναγνώστη, τον οποίο θα υποχρεούται να έχει και ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας για να πληρωθεί. Γιατί κανείς πλέον δεν θα κάθεται σαν κορόιδο στις ουρές των ATM να μαζεύει ρευστό 50-50 ευρώ την ημέρα για να τα δίνει «μαύρα» και χωρίς απόδειξη στον κάθε «ελεύθερο επαγγελματία». Τι πιο αποτελεσματικός και άμεσος τρόπος για να παταχθεί η φοροδιαφυγή. Ελπίζω η κυβέρνηση να μη χάσει τη χρυσή αυτή ευκαιρία να βγάλει τη χώρα μας από τον μεσαίωνα των χρηματικών συναλλαγών μέσω ρευστού και της συνυφασμένης φοροδιαφυγής/φοροαποφυγής που βρίσκεται σήμερα. Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να βρει τρόπο να μειώσει τους φόρους για όλους στο 15% κατά μέγιστο και παράλληλα να βρει αντικίνητρα στο δίλημμα «χωρίς απόδειξη και έκπτωση του 24% ΦΠΑ ή με απόδειξη με 24% ΦΠΑ και χωρίς καμία φοροαπαλλαγή;» Αν τα κάνει αυτά, ίσως πιάσουν τόπο τα capital controls…
Δρ Στελιος Χ. Α. Θωμοπουλος – Διευθυντής Ινστιτούτου Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών, Εθνικό Κέντρο Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», επικεφαλής Εργαστηρίου Ολοκληρωμένων Συστημάτων, τ. Καθηγητής Ηλεκτρολόγων
Μηχανικών Πολιτειακού – Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας
Η ώρα της εθνικής συνεννόησης
Κύριε διευθυντά
Εδώ και 5 μήνες η Ελλάδα πρακτικά δεν έχει κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα δεν έχει και αντιπολίτευση. Τα πάντα βρίσκονται στον αέρα, στο κενό. Η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα έχει πρόσφατα αξιολογηθεί στα σκουπίδια (ccc). Ζούμε χωρίς να ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο.
«Η ύπαρξη και το μέλλον της Ελλάδος σήμερα εξαρτώνται από κομπλεξικούς παλαιοκομμουνιστές, ανίδεους και άσχετους, άπειρους και ερασιτέχνες, μαθητευόμενους μάγους». (Στάμος Ζούλας, «Κ» 14/6/2015).
Τα πάντα κρέμονται από μία κλωστή και ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας αμέριμνος, χαμογελαστός βαδίζει προς το άγνωστο. Αλλά μήπως και τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, «Ποτάμι» κάνουν τίποτα το διαφορετικό;
Με βάση αυτά τα δεδομένα σαν α) υπεύθυνος πολίτης που έχει το θάρρος της γνώμης του, β) Επιστήμονας του Εξωτερικού που εγύρισε στην πατρίδα του για να βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της χώρας του. (Δημιούργησα την ΝΤΑΪΜΣ ΑΒΕΕ, μία βιομηχανία που χαρακτηρίστηκε από τους τότε 4 αρμόδιους υπουργούς και το ΓΕΕΘΑ ως «100% ελληνική, μοναδική στο είδος της, διπλά πρωτοποριακή, πρώτη καινοτομική, απαραίτητη για τη ζωή του έθνους και την Εθνική Αμυνα»), γ) Υπερήφανος που είναι Ελληνας και πονάει πάρα πολύ όταν η χώρα του καταεξευτελίζεται, αποφάσισα να δράσω, να αντιδράσω.
Ετσι με επείγουσες – συστημένες επιστολές, α) την 23/3/15 προς τον κ. Αντωνη Σαμαρά, β) την 30/3/2015 προς τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη και γ) πρόσφατα ταυτόχρονα στις 6/5/15 προς τους κυρίους Σαμαρά, Θεοδωράκη, Βενιζέλο (φιλοευρωπαίους και υπέρ του ευρώ), τις οποίες έστειλα προτείνοντας και εδραιώνοντας την πρότασή μου να συνενωθούν και να σχηματίσουν το «Κόμμα της ΕλληνοΕυρωπαϊκής Φιλίας» (ΕΛΕΦ) με σκοπό ως αντιπολίτευση:
Να συμπαρασταθούν στην κυβέρνηση σε κάθε σωστή ενέργειά της και σε περίπτωση κινδύνου ή «ρήξης», να είναι έτοιμοι να σώσουν την πατρίδα μας.
Μαριος-Παναγιωτης Π. Τσουκατος – Πυρηνικός Χημικός, τ. πρόεδρος και επιστημονικός δ/ντης της ΝΤΑΪΜΣ ΑΒΕΕ
Η τελευταία χρεοκοπία
Κύριε διευθυντά
Το άρθρο του Mark Mazower «Don’t Bet on Syriza» που δημοσιεύσατε μεταφρασμένο στις 2 Ιουλίου 2015 αναφέρει ότι η τελευταία χρεοκοπία της Ελλάδος έγινε το 1932.
Λάθος, έγινε τον Νοέμβριο του 1944 με τον Ν. 18, γνωστό ως νόμο Σβώλου.
Παναγης Βουρλουμης
Ψευδαισθήσεις
Κύριε διευθυντά
Πόσο ωραία είναι η Εβδoμη Τέχνη. Τι γίνεται όμως αν αυτή τοποθετηθεί στη θέση της κυβέρνησης και του πολιτικού ρεαλισμού διαχείρισης θεμάτων του κράτους; Oπως και της διεθνούς σκηνής και των πραγματικοτήτων της; Υπάρχουν φορές, που όλοι μας παρασυρόμαστε από μια ταινία. Oμως είναι συνειδητή επιλογή, για την οποία πληρώσαμε το αντίστοιχο αντίτιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους λαούς και την πολιτική. Aλλοι πιστεύουν σε μύθους. Και αυτό είναι σε τέτοιο βαθμό, που σε κάποιες χώρες ο κινηματογράφος αντικαθιστά την πραγματικότητα, και δη την πολιτική, π.χ. Μπόλιγουντ. Αυτό συμβαίνει διότι οι άνθρωποι στα μέρη αυτά ή δεν θέλουν ή δεν μπορούν τη στιγμή που η υλοποίηση των ονείρων τους βρίσκεται στα ίδια τους τα χέρια. Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός στο σύνολό του επέλεξε αυτόν τον ρόλο, όπως και οι ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν τον αντίστοιχο του κινηματογράφου. Και βεβαίως, η ανάδειξή τους ήταν βάσει επιλογών – όπως η επιλογή ταινιών. Αντί προγραμματικών σχεδίων, παραμύθια. Μέχρι και αυτήν τη δραματική στιγμή που ζούμε ως κράτος.
Oμως, υπάρχουν και άλλοι λαοί, οι οποίοι επιλέγουν τον ρεαλισμό για τη διαχείριση των θεμάτων του κράτους τους και όχι τον κινηματογράφο ως κυβέρνηση. Ούτε επιθυμούν την κοροϊδία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αγορές και τους ανθρώπους τους. Διότι ξέρουν ότι αυτά που τάζονται από ελληνικής πλευράς είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά (θεωρούν επίσης ότι αυτά μόνο στις ταινίες γίνονται). Από την άλλη μεριά, η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτήν την ομάδα λαών. Λατρεύει μια διαστρεβλωμένη εικόνα του παρόντος και του παρελθόντος, η οποία είναι άσχετη με τη χρονική πραγματικότητα του τότε και του τώρα. Αυτό μόνο ο κινηματογράφος το κάνει. Oμως, και αυτήν τη φορά προτιμήθηκαν οι μύθοι. Και βρέθηκαν οι νυν κυβερνώντες, που, σαν το σινεμά, έδωσαν στην πλειοψηφία αυτό που ήθελε και πίστευε. Αληθοφάνειες, ψέματα και πολύ πολύ παραμύθι α λα ’80s. Δεν είναι άραγε η Eβδομη Τέχνη η τέχνη της ψευδαίσθησης, τελικά; Και επειδή ο ελληνικός λαός θέλει την επιστροφή στις ψευδαισθήσεις, τότε αυτό και θα του δοθεί: επιστροφή στη δραχμή.
Αναστασια-Ειρηνη Κουτουλογενη
Από το απυρόβλητο…
Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα απλά, ειλικρινά και χωρίς φανατισμούς να πω λίγες λέξεις σε αυτούς/αυτές που ακόμα εργάζονται ή έχουν συνταξιοδοτηθεί από όργανα της Ε.Ε. (Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο κ.λπ.) και ψήφισαν ΟΧΙ. Δικαίωμά τους, αναμφίβολα. Αλλά με την ακλόνητη σιγουριά του μισθού/σύνταξής τους σε ευρώ σήμερα (π.χ. ο μέσος μισθός για γραμματέα/δακτυλογράφο είναι γύρω στις 5.000 ευρώ καθαρά), -για να μην αναφέρωμε υψηλότερους βαθμούς…- κάνουν τους/τις «επαναστατημένους/επαναστατημένες» και καταπατούν την Ευρώπη, που στο κάτω-κάτω της γραφής τους τάισε πλουσιοπάροχα για δεκαετίες και αν όχι τίποτε άλλο, δεν παρακολούθησαν ιδίοις όμμασι, δεν εννόησαν το τι εστι Ευρωπαϊκή Ενωση; Υποστηρίζουν (αδιάβαστοι και ανενημέρωτοι, καταφανώς), αποδεδειγμένους ψεύτες και καιροσκόπους, ίσα-ίσα για να δειχθούν «επαναστάτες». Λυπηρό το επίπεδο και φρονώ αγιάτρευτο. Πολλά μπορεί να λέει κανείς από ακλόνητη σιγουριά…
Μαιρη Αγαθοκλη – Βρυξέλλες