Aπαθείς στον καναπέ
Kύριε διευθυντά
Tακτική αναγνώστριά σας μια ζωή, 32 χρόνια δασκάλα, ξεχειλίζει η καρδιά μου από πόνο και αγανάκτηση, βλέποντας τα άψυχα κορμάκια σαν καρυδότσουφλα να επιπλέουν στα αφρισμένα κύματα και η πολιτισμένη ανθρωπότητα να παρακολουθεί απαθής από τον καναπέ.
Eγώ αυτά τα παιδάκια τα κρατούσα αγκαλιά και φιλούσα το λερωμένο μουτράκι τους. Συγχωρήστε μου την αδυναμία.
Eλενη Δουβλη
Τα χρέη του ΕΟΠΥΥ
Kύριε διευθυντά
Την Παρασκευή 6-11-15 η εφημερίδα σας δημοσίευσε ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ της έγκριτης δημοσιογράφου σας κ. Πέννυς Μπουλούτζα, με τίτλο: «Καταρρέει υπό το βάρος των χρεών ο ΕΟΠΥΥ». Λυπούμεθα για τη μονομερή προσέγγιση του θέματος από τη δημοσιογράφο σας, η οποία βάσισε το θέμα της σε στοιχεία, αριθμούς και απόψεις αποκλειστικά παραγόντων του ΕΟΠΥΥ και του πρώην προέδρου της κ. Κοντού, αγνοώντας επιδεικτικά την άποψη και των υπολοίπων συντελεστών στην παροχή υγείας όπως είναι οι ιατρικοί και φαρμακευτικοί φορείς (Σύλλογοι και Επαγγελματικές Ενώσεις), οδηγώντας έτσι τους αναγνώστες σας σε συμπεράσματα παραπλανητικά και εσφαλμένα, και ίσως προετοιμάζοντας και το έδαφος για την ολοσχερή παράδοση της υγείας σε λίγα επιχειρηματικά μονοπώλια. Oσον αφορά τον τομέα της Διαγνωστικής Ιατρικής, επιγραμματικά και επιλεκτικά, στοιχεία όπως: 1) Οτι ο στόχος της κλειστής ετήσιας δαπάνης των 300 εκατ. ευρώ για τις διαγνωστικές εξετάσεις ήτοι 30 ευρώ κατ’ άτομο ετησίως, στηρίζεται καθαρά σε λογιστικά κριτήρια, χωρίς καμία μελέτη για τις πραγματικές ανάγκες υγείας ή έστω προσέγγιση στον μέσο όρο του ΟΟΣΑ. 2) Οτι τη λεγόμενη «υπερσυνταγογράφηση» είμαστε υποχρεωμένοι να την εκτελέσουμε, να επωμιστούμε το κόστος εκτέλεσης και στο τέλος να τιμωρηθούμε όχι μη αμειβόμενοι για την εργασία μας, αλλά και βάζοντας το χέρι στην τσέπη επωμιζόμενοι το κόστος των μισών εξετάσεων (clawback).
3) Οτι οι κοστοβόρες βιοχημικές εξετάσεις που θέλουν να υποκοστολογήσουν (και όχι να ανακοστολογήσουν όπως σκοπίμως το αναφέρουν οι του ΕΟΠΥΥ) είναι στην πλειονότητά τους της τάξης του 1,7 έως 5 ευρώ η μία, είναι καθηλωμένες από τον Απρίλιο του 1991 (!) και επί αυτών των τιμών η μέση μείωση θα είναι της τάξης του 40% και όχι του 20%-25% όπως εκ του πονηρού λένε. 4) Οτι το 2014 σε συνολική δαπάνη 550 εκατ. ευρώ για διαγνωστικές εξετάσεις, από τα 1.973 εργαστήρια, τα 1.746 (το 88,5%) έκαναν δαπάνη στον ΕΟΠΥΥ 150 εκατ. ευρώ (το 27,3%), ενώ τα υπόλοιπα 227 εργαστήρια (το 11,5%) έκαναν δαπάνη στον ΕΟΠΥΥ 400 εκατ. ευρώ (το 72,7% της συνολικής δαπάνης). 5) Οτι η κατά 40% οριζόντια μείωση των τιμών των εξετάσεων θα υποχρεώσει σε «λουκέτο» τον μεγαλύτερο όγκο των μικρών και μεσαίων εργαστηρίων που ανήκουν σε γιατρούς και θα οδηγήσει στην επικράτηση των λίγων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και σε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της υγείας. 6) Οτι ήδη από την έναρξη λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ μέχρι σήμερα, σε πολλές «off the record» συζητήσεις με «υψηλόβαθμα στελέχη» τόσο του ΕΟΠΥΥ όσο και του υπουργείου Υγείας, μας έχει τονισθεί ότι στόχος είναι η μείωση των συμβεβλημένων εργαστηρίων (και άρα η ουσιαστική θανάτωσή τους) στα 500 σε πρώτη φάση, για να απομείνουν τελικά περί τα 100. 7) Οτι έχουμε επανειλημμένα στείλει τόσο στο υπουργείο όσο και στον ΕΟΠΥΥ συγκεκριμένες και ουσιαστικές προτάσεις για τον έλεγχο και τον περιορισμό των δαπανών και την υπερσυνταγογράφηση, όπως η ηλεκτρονική εφαρμογή των διαγνωστικών πρωτοκόλλων μέσω της ΗΔΙΚΑ, η κάρτα υγείας ασθενούς με ΡΙΝ (πλασματική συνταγογράφηση), η σήμανση των εκδιδομένων παραπεμπτικών (παρόμοια με αυτήν των φορολογικών στοιχείων) για την αποφυγή έκδοσης από μη εξουσιοδοτημένους χρήστες, έλεγχο των παραπεμπτικών σε «real time», επιτροπές ελέγχου και επεξεργασίας των ηλεκτρονικών στοιχείων της συνταγογράφησης και εκτέλεσης εξετάσεων από εκπροσώπους του ΕΟΠΥΥ, του υπουργείου, των Ιατρικών Συλλόγων και Δικαστικού, κ.λπ. 8) …και πολλά άλλα στοιχεία…
H κατά τα άλλα έγκριτη δημοσιογράφος σας, θα τα είχε πληροφορηθεί, εάν είχε έρθει σε επαφή με τις Επαγγελματικές Ενώσεις μας, προκειμένου να προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη και αντικειμενική εικόνα στον Eλληνα αναγνώστη.
Πιστεύουμε ότι θα είναι σκόπιμο και εξίσου χρήσιμο να κάνετε και ένα ρεπορτάζ με προσέγγιση και από την πλευρά των «παρόχων», όπως μας έχουν βαφτίσει τα χρόνια του ΕΟΠΥΥ οι διοικούντες.
Για το Δ.Σ. Πανελλήνια Eπαγγελματική Eνωση Eργαστηριακών Γιατρών Bιοπαθολόγων, Kυτταρολόγων, Παθολογοανατόμων.
Ο πρόεδρος Κωστας Μπεντεβης
Η γ. γραμματέας Μαρια Παπακωνσταντινου
Η λιτότητα και τα ρετιρέ
Κύριε διευθυντά
Πέρασαν 65 ολόκληρα χρόνια από τότε που νεαρός τεταρτοετής φοιτητής της Ιατρικής, άσκησα για πρώτη φορά τα εκλογικά μου δικαιώματα. Θα πρέπει να ομολογήσω ότι από τότε, ποτέ δεν χάρηκα την εκλογική νίκη κάποιου κόμματος ή πολιτικού. Δεν είχα ιδιόρρυθμες πολιτικές πεποιθήσεις. Είχα και εγώ ελπίδες και απαιτήσεις για δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα. Ηθελα Δημοκρατία και όχι κομματοκρατία, την οποία έζησα στο πετσί μου και έχω τις χειρότερες των αναμνήσεων. Το πελατειακό κράτος, όσο τα χρόνια που περνούσαν, γινόταν όλο και χειρότερο και συνεχίζει να είναι, μια και οι ελπιδοφόροι του παρόντος αποδείχθηκαν άξιοι διάδοχοι και μαθητές των προκατόχων τους… Τέτοιους πολιτικούς, που κάθε φορά, μαζί με την παρέα τους, περιμένουν, με την βοήθεια της ψήφου μας, να επιπέσουν και να αρμέξουν και την τελευταία δεκάρα του προϋπολογισμού του φτωχού μας κράτους, είμαι βέβαιος, κανένας δεν τους θέλει.
Πάντα έμενα με το ερώτημα: Μήπως, αυτούς τους επαγγελματίες πολιτικούς, και τους επαγγελματίες –ουδέποτε εργασθέντες– συνδικαλιστές, δεν τους χρειαζόμαστε; Επιτυχημένοι επαγγελματίες, επιστήμονες και γενικότερα άξιοι πολίτες, θα μπορούσαν, εφόσον το επιθυμούν, να διακόψουν για ένα ή δύο βραχέα χρονικά διαστήματα στη ζωή τους το επάγγελμά τους, προς όφελος του κοινού συμφέροντος, χωρίς να περιμένουν παράλογα επιμίσθια ή απαράδεκτες συνταξιοδοτήσεις κ.λπ.!!
Μια που τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν στη χώρα μας του ρουσφετιού, γιατί χρειάζονται ριζικές αλλαγές του Συντάγματος, επιτρέψτε μου να επαναλάβω μια πρόταση που έκαναν κάποτε δύο μικρά κόμματα, αλλά την ξέχασαν όταν κατάφεραν να φτάσουν στο Κοινοβούλιο. Αφορά κυρίως στον κάθε κομματικό στρατό, που αναγκαστικά ακολουθεί τη νίκη του κόμματός τους και περιμένει την ανταμοιβή του, από τον πρωθυπουργό μέχρι και τον τελευταίο κλητήρα! Ολοι συζητούν και δήθεν αγωνιούν για τον κατώτατο μισθό ή τη σύνταξη και πολύ σωστά, κανένας τους, όμως δεν συζήτησε σοβαρά για τις ανώτατες απολαβές από το Δημόσιο. Στις ημέρες μας, που το 60% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν νοικοκυραίοι ζητούν ένα πιάτο φαγητού από τα συσσίτια της Εκκλησίας ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ στην εφορία, όταν παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά, ερωτώ: Γιατί κανένας πολιτικός, από αριστερούς, κεντρώους ή δεξιούς, δεν θέλησε να θεσπίσει κάποια οροφή συνολικού ατομικού εισοδήματος για όλους που εισπράττουν μισθούς ή συντάξεις από το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα; Αρχίζοντας από τους Προέδρους της Δημοκρατίας, τους πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και υπαλλήλους του κράτους, ας επιτρέψουν σε ένα ταπεινό συνταξιούχο να ερωτήσει: Δεν σας φτάνει να ζήσετε εσείς και η οικογένειά σας το ποσόν του κατώτερου μισθού του δημοσίου υπαλλήλου, πολλαπλασιαζόμενο επί οκτώ ή για να μην είσαστε λυπημένοι και καταθλιμμένοι επί εννέα φορές; Η πρόταση αναφέρεται στις συνολικές απολαβές των παραπάνω προνομιούχων, συμπεριλαμβανομένων άλλων μισθών, συντάξεων και άλλων απολαβών, νομίμων ή υπό αμφισβήτηση, προνομίων εις χρήμα ή όχι, απολαβών που χρεώνεται πάντα ο φορολογούμενος!!! Ας επιτραπεί τέλος, σε έναν 86χρονο μια ερώτηση, που αφορά κι αυτή στο γενικό κόστος του Δημοσίου. Μαζί με τα τόσα πολλά που πληροφορούμαστε κάθε φορά, δεν μπορώ να φαντασθώ από τι κινδυνεύουν οι καθ’ όλα αγαπητοί, φιλήσυχοι και σεβαστοί, τρεις τέως Πρόεδροι της Δημοκρατίας ώστε να χρειάζονται σωματοφύλακες, φρουρούς και λοιπό προσωπικό ή π.χ. η τέως πρόεδρος της Βουλής, και ένας μεγάλος αριθμός από τέως, όλων των κομμάτων –περίεργη σύμπτωση ομοφωνίας– να έχουν γραφεία και υπαλλήλους στη Βουλή και πολλά, πολλά άλλα!!
Κωνσταντινος Γ. Χαρωνης – Συνταξιούχος ιατρός – χειρουργός, καθηγητής
Η νίκη Ερντογάν
Κύριε διευθυντά
Εάν ο Ερντογάν δεν συνετιστεί και δεν απαλλαγεί από τη μεγαλομανία του, την απληστία του και την κατάχρηση εξουσίας, τότε την Τουρκία δεν τη βλέπω καλά. Οι Τούρκοι τον ψήφισαν για να μη διαλυθεί η χώρα.
Aρα οι Τούρκοι μάλλον ψήφισαν σοφά, που μένει όμως να αποδειχθεί από τη μετεκλογική συμπεριφορά του Ερντογάν. Η ιστορία όμως μας διδάσκει ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις η νίκη τυφλώνει τον νικητή. Η αύξηση της δύναμης του Ερντογάν προήλθε από τη μείωση της εθνικιστικής δεξιάς, που κατάλαβε ότι χωρίς τον Ερντογάν διακυβεύεται η ενότητα της χώρας.
Οι φυγόκεντρες δυνάμεις όμως υπάρχουν και με την παραμικρή ανοησία του Ερντογάν, η Τουρκία σε τίποτα δεν θα θυμίζει τη δυνατή χώρα που σήμερα ξέρουμε. Η δημοκρατία και η ελευθερία εκτός από τόλμη απαιτούν και αρετή!
Πανος Ευαγγελοπουλος – Επίκουρος Καθηγητής. Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Οι πρόσφυγες
Κύριε διευθυντά
Είμαι αναγνώστης της «Kαθημερινής» από τότε που έμαθα να συλλαβίζω· την έπαιρνε ο πατέρας μου. Διάβασα λοιπόν και το άρθρο περί Ουγγαρίας και την απάντηση του πρέσβη της χώρας αυτής στην Αθήνα, του κ. Erik Haupt. Ο κ. Haupt έχει δίκιο. Στερεότυπα, γενικεύσεις και υπεραπλουστεύσεις πάντοτε υπάρχουν και λίγο – πολύ όλοι κάποτε έχουμε υποπέσει σε τέτοια. Οι Γερμανοί είναι έτσι, οι Εβραίοι αλλιώς κ.λπ. Το θέμα των προσφύγων φυσικά είναι τεράστιο. Πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά, ανθρώπινα… Ξεριζώνεται ο άλλος μ’ ένα μωρό στην αγκαλιά… Αλλά, από την άλλη μεριά και μια χώρα κυρίαρχη δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι» να μπαινοβγαίνουνε χιλιάδες ανεξέλεγκτα.
Ντινος Μελαχρις – Aγρίνιο
