Κύριε διευθυντά
Αγωνιά ο θεατής παρακολουθώντας καθημερινά στην τηλεόραση τις διασώσεις και τον γολγοθά γενικά των καταταλαιπωρημένων προσφύγων που ως ικέτες εκβράζονται στις ακτές μας. Θαυμάζει όμως τον απλό Ελληνα για την ανθρωπιά που δείχνει στους κατατρεγμένους αυτούς συνανθρώπους του! Θα μείνουν αξέχαστα τα λόγια του Μυτιληνιού ψαρά «άντε να σώσουμε τα μωρέλια…» ή η προσπάθεια των νησιωτισσών να μοιράζουν στεγνά ρούχα στα παιδιά-ναυαγούς ή η λεβεντιά του φούρναρη από την Κω να χαρίζει ψωμιά στους καραβοτσακισμένους πρόσφυγες ή, ή… Αλλά και τους λιμενικούς μας που αγωνίζονται νυχθημερόν και με κίνδυνο, πολλές φορές, της ζωής τους, για τη σωτηρία αυτών των ανθρώπων. Τι κάνει όμως η Ευρώπη της «αλληλεγγύης» καθώς κι οι μεγάλοι της οικουμένης; Από συμβούλια μέχρι… τίποτα; Ο πρωθυπουργός μάλιστα της συμμάχου Ουγγαρίας μάς προέτρεψε για καλύτερη φύλαξη των συνόρων μας, αλλιώς θα ’ρθουν να τα φυλάξουμε μαζί! Αν ο αξιότιμος, αυτός κύριος έριχνε μια ματιά στην ιστορία του τελευταίου πολέμου, θα μάθαινε πως οι Ελληνες «φύλαξαν» απ’ τους εχθρούς τα σύνορά τους για 219 μέρες όταν άλλα πολύ μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη αντισταθήκανε για κάποιες μέρες μονάχα ή και παραδοθήκανε αμαχητί! Πρέπει όμως να τονιστεί πως οι πρόσφυγες δεν είναι εχθροί για να αντιμετωπιστούν με τη βία. Είναι ικέτες! Αν επιθυμούν λοιπόν όλοι αυτοί οι «ανθρωπιστές» να σταματήσουν αυτή την παγκόσμια αισχύνη, δεν έχουν παρά να πάψουν να προμηθεύουν όπλα τους εμπόλεμους. Και αν πάλι δεν θέλουν να πνίγονται και να υποφέρουν οι πρόσφυγες, ας τους συγκεντρώσουν σε ασφαλή περιοχή, κοντά στις πατρίδες τους, και να τους προωθήσουν εκεί που επιθυμούν, αλλά ας απαιτήσουν πρώτα από τους Τούρκους να αποτρέπουν τον απόπλου αυτών των πλωτών φερέτρων!
Φριξος Δημου – Πλοίαρχος Ε.Ν.
