Κύριε διευθυντά
Η πρόσφατη εκλογή του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ., τα πρώτα δείγματα των ηγετικών του ικανοτήτων από τη στελέχωση και του γραφείου του και της κοινοβουλευτικής ομάδος και οι πρώτες εμφανίσεις του στην Κ.Ο. και στη Βουλή προκάλεσαν αναταραχή στα άλλα κόμματα του κεντρώου χώρου.
Τηρουμένων των αναλογιών, μου θύμισαν έντονα παρόμοια φαινόμενα που είχαν εμφανισθεί τη δεκαετία του ’70. Οταν το υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ, με την κινηματική του αρχική μορφή, αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση στις εκλογές της 20.11.1977, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επεδίωξε τη διεύρυνση της Ν.Δ. προς το κέντρο. Πέρα από την προσχώρηση των Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Π. Βαρδινογιάννη που είχαν τότε εκλεγεί με το κόμμα των Νεοφιλελευθέρων στην Κρήτη, πολλοί πολιτικοί και στελέχη από την ΕΔΗΚ, που δεν είχαν προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ, έδειξαν ενδιαφέρον.
Aμεση ήταν η αντίδραση τότε του ΠΑΣΟΚ και ακούσθηκαν πάλι τα περί αποστασίας, εξαγορών, αγεφύρωτων πολιτικών αντιλήψεων, με τα οποία κάκιζαν τους πρώην συνάδελφους που δεν είχαν προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ. Με έναν ιδιαίτερα έξυπνο δημοκρατικό χειρισμό της ηγεσίας της Ν.Δ. αποφεύχθηκε η σπίλωσή των. Μεταξύ 5 και 7 Μαΐου του 1979 θα γινόταν το πρώτο συνέδριο της Ν.Δ. στη Χαλκιδική. Ο Καραμανλής, αν θυμάμαι καλά, κάλεσε περί τον Ιανουάριο του 1979 δημοκρατικότατα όσους ήθελαν να προσχωρήσουν στη Ν.Δ., να συμμετάσχουν στο συνέδριο και να θέσουν υποψηφιότητα για τη Διοικούσα Επιτροπή της Ν.Δ. Εξελέγησαν τότε, μεταξύ άλλων, ο αείμνηστος Μιχ. Παπακωνσταντίνου, οι Στ. Αλλαμανής, Γ. Στεφανάκης, Σωτ. Παπαπολίτης και Αλ. Λυκουρέζος. Το κόμμα απέκτησε πολύτιμα στελέχη και ένα σταθερό κεντρώο πρόσημο, το οποίο, παρά την ήττα του 1981 και παρά την εν μέρει εγκατάλειψη της εσωκομματικής δημοκρατικής οργανώσεώς του, το επανέφερε στην εξουσία το 1990.
Στρατης Στρατηγης