Κύριε διευθυντά
Ντροπή και απελπισία εκείνα τα «Ε-Σου-Ρου» και τα «Δου-Νου-Του» των ταγών από το βήμα της Βουλής και την τηλεόραση. Αυτά δεν είναι ελληνικά αλλά άναρθροι ήχοι. Με τέτοιους λαρυγγισμούς Βαρβάρων οι πολιτικοί –και αρκετοί δημοσιογράφοι– παριστάνουν τον Ταρζάν. Ζούγκλα, άλλωστε, η Ελλάδα. Με το παράδειγμά τους οι νεότερες γενεές διδάσκονται αφ’ υψηλού να παραποιούν την ελληνική, να αγνοούν την πατρώα τους κληρονομιά, να ασχημονούν στον δημόσιο βίο και να κακοποιούν την αισθητική. Κατά μάνα, κατά Κύρη η απόλυτη εθνική παρακμή.
Πώς να εννοήσουν, να προβλέψουν και να χειρισθούν τις καταιγιστικές εξελίξεις των καιρών όσοι αγνοούν τη γλώσσα τους; Η ελληνική δεν είναι τρόπος έκφρασης μόνον.
Είναι τρόπος σκέψης. Με τη δομή της και τη ροή της αναλύει και συνθέτει, ακριβολογεί, διδάσκει Λογική και καθοδηγεί την εξέλιξη. Eχει ειρμό: Λύω, αναλύω, καταλύω, διαλύω, απολύω. Γη, υπόγειο, ισόγειο, ανώγειο, απόγειο, υπέργειο, γείωση, απογείωση, προσγείωση. Κάθε λέξη μια πλήρης αλληλουχία εννοιών. Oταν, όμως, τη βιάζεις, τότε θεωρείς διάνοια την παράνοια. Ε, ζουρλομανδύας «Δου-Νου-Του».
Ν. Ι. Μερτζος – Θεσσαλονίκη