Κύριε διευθυντά
Στις 5 Ιουλίου, ημέρα της επετείου του περσινού «δημοψηφίσματος» του κ. Τσίπρα και του «Οχι» που, ευτυχώς για τον τόπο, έγινε «Ναι», και που «γιορτάσθηκε» μάλιστα φέτος, ανάρτησα στο FB μου το ακόλουθο σχόλιο:
«Oσα αποκαλύπτει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ (κρίμα το όνομα!) στο βιβλίο του, ότι δηλ. συνέστησαν μυστική ομάδα υπό τον γνωστό Γιάνη τον Μάρτιο του 2015 για την εφαρμογή του Σχεδίου Β ή Χ, μου θύμισε το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα. Δεν ήμουν ποινικολόγος αλλά η παρ. 3 του άρθρου αναφέρει τη σύσταση συμμορίας για διάπραξη αδικημάτων. Ενδεχομένως και εγκληματικής οργάνωσης κατά την παρ. 1, αν συγκροτείται από “δομημένη και με διαρκή δράση από τρία ή περισσότερα πρόσωπα και επιδιώκει διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων” που αφορούν μεταξύ άλλων και το νόμισμα».
Μερικοί αντέδρασαν με σχόλια, μερικά υβριστικά ακραιφνών Συριζαίων. Θα είχαν δίκιο αν, αντί των συνωμοτικών συναντήσεων της «παρέας» Βαρουφάκη σε δωμάτιο ξενοδοχείου, είχε η τότε κυβέρνηση, ενώπιον του κινδύνου της αποπομπής της Ελλάδος από την Ε.Ε., ενημερώσει επίσημα τον ελληνικό λαό για ένα Σχέδιο B. Θα μπορούσε μάλιστα το σχέδιο αυτό να ήταν ένα ερώτημα ενός σοβαρού δημοψηφίσματος, όπως έγινε στην Αγγλία. Αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, 18 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, δεν έχει ακόμη μάθει να κυβερνά με σοβαρότητα. Πιστεύει προφανώς ότι δεν την χρειάζεται. Βλέπει ότι με τους λαϊκισμούς της κατορθώνει και πείθει ακόμη, όπως διατείνεται και συνεχίζει να εμπαίζει. Συνεπικουρείται από υπουργούς και συμβούλους, πολλούς ιδιορρύθμους ή με παρωχημένες ιδεοληψίες που δεν έχουν ή εργασθεί ή διοικήσει ποτέ και κυρίως λειτουργούν εξωθεσμικά.
Στρατης Στρατηγης – Επ. Δικηγόρος Δ.Ν., τ. Βουλευτής Επικρατείας