Κύριε διευθυντά
Το άρθρο της κυρίας Π. Μπουλούτζα (5/11) θίγει το πάρα πολύ σοβαρό θέμα της σωστής «φαρμακευτικής θεραπείας», στόχος της οποίας είναι, αφενός η επίτευξη του μέγιστου δυνατού θεραπευτικού αποτελέσματος, αφετέρου και εξίσου σημαντικό, η όσο το δυνατόν μείωση των ανεπιθύμητων ενεργειών του χορηγούμενου φαρμάκου. Θα ήθελα να σχολιάσω το δεύτερο σκέλος παραθέτοντας μερικά στοιχεία. Σε παλαιότερη σχετική μελέτη μας στη Θεραπευτική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, διαπιστώσαμε ότι το ποσοστό εισαγωγών από ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων ήταν 2,58% (με διεθνή τότε ποσοστά 1,7%-4,5% και με 29.000 θανάτους στις ΗΠΑ). Η αρθρογράφος αναφέρει ποσοστά 20% και 117 δισ. δολάρια κόστος από την κακή φαρμακευτική χρήση. Το σημαντικότερο όμως στην εργασία μας ήταν ότι το 78,3% των ανεπιθύμητων ενεργειών θα μπορούσε να είχε προληφθεί εάν τα φάρμακα λαμβάνονταν πάντα κατόπιν ιατρικών οδηγιών, εάν υπήρχε καλύτερη συνεργασία ιατρού-ασθενούς, μεγαλύτερη περίσκεψη ως προς τη χρήση των φαρμάκων και μικρότερη πρωτοβουλία ως προς τη λήψη φαρμάκων από τους ίδιους τους ασθενείς. Αυτό το τελευταίο ευνοείται από ένα θλιβερό καθεστώς που υφίσταται. Είμαστε η μοναδική χώρα στον πολιτισμένο κόσμο όπου τα φάρμακα χορηγούνται και χωρίς ιατρική συνταγή. (Στο άρθρο αναφέρεται 25%). Με απλά λόγια, ο οποιοσδήποτε μπορεί χωρίς κανέναν έλεγχο να αγοράσει οποιοδήποτε φάρμακο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σε οποιαδήποτε ποσότητα συμπεριλαμβανομένων και λίαν επικίνδυνων (καρδιολογικά, αντιπηκτικά κ.λπ.). Κατά καιρούς έχουν ακουστεί υποσχέσεις για μέτρα, αλλά έμειναν στα λόγια. Το φαινόμενο συμβάλλει κατά μεγάλο ποσοστό στην κατάχρηση των αντιβιοτικών, με αποτέλεσμα την αντοχή των μικροβίων. Το θέμα αυτό απασχόλησε την τελευταία σύνοδο του G7, στην οποία ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, προειδοποιώντας για το «τέλος της σύγχρονης ιατρικής», αναφέρθηκε σε μελέτη βρετανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία εάν δεν ληφθούν μέτρα θα οδηγηθούμε σε μερικά χρόνια στη «μετα-αντιβιοτική» εποχή με 10.000.000 θανάτους ετησίως και με συνολικό κόστος για την παγκόσμια οικονομία 100 τρισ. δολάρια.
Στη χώρα μας φυσικά, ουδεμία ενημέρωση του κοινού έγινε για τον κίνδυνο αυτό, καθότι μας απασχολούν άλλα σοβαρότερα θέματα…
Ι.Κ. Γεωργίου, Καρδιολόγος
Οι εξαρτημένοι του τηλεφώνου
Κύριε διευθυντά
Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό διευκόλυνε τη ζωή μας η γενικευμένη χρήση των τηλεφώνων, ιδιαίτερα των υπερσύχρονων Smartphones, που περικλείουν όλον τον κόσμο και όλες τις γνώσεις μέσα στην παλάμη μας. Είναι πάντως παραδεκτό πως πέραν της σπουδαίας χρησιμότητάς τους ως επικοινωνιακών και ενημερωτικών μέσων, αποτελούν στα χέρια αμύητων και ανώριμων νέων ένα επικίνδυνο εξαρτησιογόνο εργαλείο, που μπορεί να απορρυθμίσει την ομαλή ανέλιξη της προσωπικότητάς τους και να οδηγήσει σε ατραπούς αποπροσανατολισμού και παραβατικότητας. Πέραν, όμως, της οποιασδήποτε χρήσεως εκ μέρους μας των τηλεφώνων, η διαβίωσή μας διαταράσσεται και καταδυναστεύεται από την απρόσκλητη και ιταμή διείσδυση στα σπίτια μας, σε ώρες μάλιστα κοινής ησυχίας, τρίτων ατόμων, που με μελιστάλακτη γλώσσα και επιμονή σε καλούν να αλλάξεις τηλεφωνική εταιρεία ή να αγοράσεις διαφημιζόμενα προϊόντα, ακόμη και να δηλώσεις τι κόμμα θα ψηφίσεις αν γίνουν εκλογές. Και παρόλο που κάποιοι τους αποπαίρνουν και τους βρίζουν για την ταραχή και σύγχυση που παίρνουν από το απρόσμενο κουδούνισμα σε ώρες που ησυχάζουν, αυτοί επανέρχονται δριμύτεροι τις επόμενες μέρες σαν να μη συνέβη τίποτα. Ενδεχομένως θα μπορούσε να μηνυθεί και να τιμωρηθεί κάποιος από αυτούς τους ταραξίες σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 334 Π.Κ. για «διατάραξη οικιακής ειρήνης». Διαφορετικά, θα πρέπει ίσως να θεσπισθεί ειδική διάταξη για την πάταξη αυτής της παράνομης και καταχρηστικής συμπεριφοράς.
Δημητριος Δημηνας – Δικηγόρος, Κατερίνη