Κύριε διευθυντά
Ο κ. Θ. Γεωργακόπουλος στις 26/5/2017 σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του διερωτάται: «Γιατί υπάρχει αυτή η χώρα; Ποιο όραμα υπάρχει για την Ελλάδα;» «Τι είναι αυτή η χώρα; Πού πάει; Ποιος είναι ο σκοπός της; Να φυτοζωεί; Να σέρνεται μέσα στη μιζέρια και την κλάψα, από χρεοκοπία σε χρεοκοπία; Τι θέλει να προσφέρει σ’ αυτόν τον πλανήτη; Γιατί υπάρχει;». Θα προσπαθήσω να απαντήσω, όχι στο τι θέλει, αλλά στο τι έχει και τι μπορεί. Προτείνοντας κάτι που είναι πάρα πολύ κοντά μας. Νομίζω πως εάν από τις πρώτες δεκαετίες μετά τον απελευθερωτικό αγώνα (1821) αντιλαμβανόμασταν τη σημασία και την αξία μιας προσπάθειας βαθιάς και πλατιάς διερεύνησης και προβολής της αρχαίας κληρονομιάς μας, θα μπορούσε η χώρα μας να καταστεί ένα παγκόσμιο κέντρο ενδιαφέροντος για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Βέβαια, εκείνη την εποχή πολλά κράτη της Ευρώπης και της Αμερικής είχαν κάνει θαυμάσιες, εμπεριστατωμένες μελέτες πάνω στο ίδιο θέμα, αναγνωρίζοντας όχι μόνο τη διάσταση και τη σημασία του αλλά και παραδεχόμενοι πως αποτελούσε το θεμέλιο, το βάθρο του δικού τους πολιτισμού, του και δυτικού λεγόμενου. Πράγματι, οι σοβαρότατες έρευνές τους είχαν προχωρήσει πολύ, καλύπτοντας μεγάλα κομμάτια της έκτασής του, αποκαλύπτοντας πως αυτή η νοητική έκρηξη ήταν στην πραγματικότητα ένα μεγάλο κεφαλόσκαλο στην παγκόσμια πνευματική πορεία του είδους μας. Ομως, εμείς είχαμε (και έχουμε) τρία καθοριστικά πλεονεκτήματα: Πρώτον, το ίδιο όνομα, Ελλάς, Ελληνες. Δεύτερον, την ομοιόμορφη ροή της γλώσσας και, τρίτον, το ίδιο περιβάλλον, το οποίο όχι μόνο συνέβαλε στην τότε έκρηξη αλλά μπορεί και τώρα να συμβάλει στην πληρέστερη κατανόηση και αποδοχή της. Ναι, η χώρα μπορεί ακόμη και τώρα να γίνει η Μέκκα του αρχαιοελληνικού πνεύματος, προσφέροντας όχι μόνο μετάγγιση ζωής στην αγκομαχούσα Ευρώπη και στον κλονιζόμενο δυτικό πολιτισμό, αλλά και άφθονα πεδία στοχασμού στους απανταχού της Γης πνευματικούς συνανθρώπους μας.
Τα οφέλη πολλά και διάφορα, πέρα από τα προφανή οικονομικο-τουριστικά. Οχι μόνο εξαγωγή αρχαίας σοφίας με τον εμπλουτισμό της προστιθέμενης τωρινής, τρέχουσας αξίας, αλλά και για εσωτερική κατανάλωση, μήπως επιτέλους αυτός ο βαλκανικός λαός αποκτήσει ταυτότητα. Σίγουρα δεν είμαστε οι καθαροί απόγονοί τους, αυτή την κουρελού πρέπει επιτέλους να την πετάξουμε. Μας εμποδίζει να δούμε, να σκεφτούμε, να καταλήξουμε. Πέρασαν τόσοι και τόσοι λαοί από την πλάτη μας (και όχι μόνον), που δεν έχουν πολλή σχέση τα γονίδια των αρχαίων με τα δικά μας. Ομως έχουμε το όνομα, έχουμε τη γλώσσα, έχουμε το περιβάλλον. Είμαστε οι κληρονόμοι. Εχουμε το δικαίωμα (και την υποχρέωση επιτέλους) να παλέψουμε και να κτίσουμε ένα τέτοιο όραμα. Είναι ειρηνικό και γεμάτο προσφορά, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, δεν θα απαιτούμε, αλλά και δεν θα επαιτούμε.
Κιμων Ν. Αθανασιαδης – Χαλάνδρι