Κύριε διευθυντά
Ο κ. Τσακαλώτος μοιάζει άνθρωπος αξιοπρεπής. Είναι αριστερός, αλλά δεν είναι χυδαίος ούτε και ανυπόφορα είρων. Ανήκει στην παγκόσμια κατηγορία των έξυπνων ιδεολόγων που προσπαθούν απελπισμένα να καταπολεμήσουν ένα σύστημα που δεν αποδέχεται τις αριστερές εμμονές διότι είμαστε όλοι φτιαγμένοι από τα ανθρώπινα υλικά της αλήθειας, του ψεύδους, της γνώσης, της αμάθειας, της ζήλιας, της φιλοδοξίας, της τεμπελιάς και της εργατικότητας και, κυρίως, του ανταγωνισμού.
Δεν φταίει αυτός, βεβαίως, για την οικονομική πολιτική που ακολουθεί διότι αυτή είναι προϊόν της σχολής από την οποία διδάχθηκε αυτά που εφαρμόζει, της LSE (London School of Economics) οι διδαχές της οποίας υπήρξαν καταστροφικές για χώρες στις οποίες εφαρμόσθηκαν (Ινδία, Τανζανία, Κένυα).
Τον παρακολούθησα τελευταία συμπτωματικά στην ομιλία του ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου, μεταξύ άλλων σοβαρών και αγνώστων επιτευγμάτων που προσπαθούσε να αναδείξει επί υπουργίας του, είπε και το εξής αμίμητον: «Δεν φταίει η υψηλή φορολογία της χώρας για την απέχθεια των επενδυτών προς αυτήν αλλά η έλλειψη σταθερής φορολογικής πολιτικής». Δηλαδή, κύριε Γιούκλιντ (όπως αρέσει στον Φαληρέα να αποκαλεί τον κ. Τσακαλώτο), αν ένας επενδυτής βλέπει πως η Ελλάδα του ζητάει 30% και η Βουλγαρία 15% θα προτιμήσει την Ελλάδα αρκεί αυτή να έχει σταθερή οικονομική πολιτική;
Ι. Ιωσηφ, Πόρτο Ράφτη