Κύριε διευθυντά
Η ιστορία των τελευταίων 100 ετών διδάσκει ότι, όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση για εθνικό θέμα, αντί ομοψυχίας, πάντα ευρίσκεται μία μερίδα πολιτικών και των ψηφοφόρων τους που έχουν διαφορετική άποψη, με αποτέλεσμα η μία πλευρά να αποκαλεί την άλλη «προδότες» και τον εαυτό τους «πατριώτες» και αντίστροφα.
Παράδειγμα: α) ο εθνικός διχασμός του 1915, με αποτέλεσμα τη Μικρασιατική Καταστροφή.
β) Το Κυπριακό, η απόρριψη των διαφόρων λύσεων που προτάθηκαν κατά καιρούς, με αποτέλεσμα την τουρκική εισβολή και τη διαίρεση του νησιού.
Εκανα τη μικρή αναδρομή γιατί βλέπω την Ιστορία να επαναλαμβάνεται, όταν παρατηρούμε τις αντιδράσεις μέρους της κοινωνίας, ενόψει των συζητήσεων για το όνομα FYROM. Από τα ΜΜΕ πληροφορούμεθα ότι η λύση που προωθείται είναι η «σύνθετη ονομασία» ώστε να γίνει αποδεκτή και από τις δύο πλευρές.
Πριν ακόμη γίνει γνωστή η τελική συμφωνία, διάφοροι πολεμοχαρείς «πατριώτες» απειλούν τους «προδότες» που θα «ξεπουλήσουν» τη Μακεδονία μας. Στη Βόρεια Ελλάδα διάφοροι δημαγωγοί ονειρεύονται τη δημιουργία «εθνικιστικών» κομμάτων και την αρχηγία τους.
Επί του παρόντος μαζεύουν υπογραφές για συλλαλητήρια ώστε το «πεζοδρόμιο» να εκβιάσει τους βουλευτές της περιοχής να ταχθούν κατά της λύσης. Για να αποφευχθεί ο εκβιασμός των βουλευτών και να εξασφαλιστεί η ελεύθερη βούλησή τους, όταν η τελική αποδοχή του σχεδίου έλθει στη Βουλή, προτείνω η ψηφοφορία να γίνει υποχρεωτική και μυστική, όπως γίνεται στις εκλογές. Το πλεονέκτημα της πρότασης είναι ότι κανένα κόμμα ή βουλευτής δεν θα κάνει καπηλεία του ονόματος, τώρα και στο μέλλον.
ΥΓ.: Θα πρέπει στη συμφωνία να υπάρξει πρόβλεψη που να απαγορεύει τις αλυτρωτικές κινήσεις της γείτονος (ραδιοφωνικές εκπομπές, χάρτες, σχολικά βιβλία κ.λπ.).
Δρ Γεωργιος Αραμπατζης, Ιατρός