Κύριε διευθυντά
Με βάση τον κοινό νου, αναρωτιέμαι γιατί από τον κατάλογο των προτεινόμενων ονομασιών της γειτονικής μας χώρας απουσιάζει η μόνη αποσαφηνιστική, δηλαδή η «Σλαβομακεδονία» με συνακόλουθα τα: «Σλαβομακεδόνες» και «σλαβομακεδονική» γλώσσα.
Ισχυρίζονται ότι αντιδρούν στον όρο οι Αλβανοί. Προφάσεις βεβαίως εν αμαρτίαις, διότι πού ακούστηκε μια μειονότητα να υπαγορεύει την ονομασία του κράτους εντός του οποίου διαβιοί.
Αν οι γείτονες επιθυμούσαν πράγματι τη φιλία μας –δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι ο μοναδικός γείτονας που δεν απειλεί την εδαφική τους ακεραιότητα– θα έπρεπε μόνοι τους να προτείνουν αυτόν τον όρο, που ξεκαθαρίζει το τοπίο. Πρόκειται δηλαδή για Σλάβους που κατοικούν σε ένα κομματάκι της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας.
Αντ’ αυτού, προτιμούν το θολό τοπίο, αποδεχόμενοι κουτοπονηρά τη σύνθετη ονομασία, της οποίας το οποιοδήποτε πρώτο συνθετικό θα εξαερωθεί άμα τη υπογραφή της συμφωνίας και θα απομείνει σκέτα νέτα το «Μακεδονία» με τα συμπαρομαρτούντα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Ελλάδα όχι λόγω εθνικιστικής μωρίας, αλλά λόγω ενστίκτου αυτοσυντήρησης και αισθήματος δικαίου.
Ολοι γνωρίζουμε –ή μήπως όχι;– ότι το έθνος αυτό και το κράτος αυτό κατασκευάστηκαν στα πιο σκοτεινά υπόγεια της εθνικιστικής προπαγάνδας με μοναδικό σκοπό την απόσπαση της Μακεδονίας από τον κορμό της Ελλάδας. Και δεν υπάρχει ούτε ένας λαός στον πλανήτη Γη ο οποίος να έχει εκχωρήσει την Ιστορία του σε κάποιον άλλον λαό και μάλιστα για να τη χρησιμοποιήσει εναντίον του!
Οι σνομπ προοδευτικοί που ασημαντοποιούν το πρόβλημα με κριτήριο το μέγεθος της μικρούλας ΠΓΔΜ και απορούν με τις ανησυχίες μας οφείλουν να γνωρίζουν ότι η αθώα παιδίσκη αποτελεί διαρκές εργαλείο στα χέρια τρίτων –τους οποίους σήμερα μπορεί να μη διανοούμαστε καν– για να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας οπόταν κρίνουν ότι οι καιροί είναι γι’ αυτούς ευνοϊκοί. Οσοι λοιπόν καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν οφείλουν να μάθουν ότι ένα έθνος δεν πορεύεται με ορίζοντα το ξεφάντωμα του Σαββατόβραδου, αλλά τους επερχόμενους αιώνες. Αν θέλει βέβαια να επιζήσει.
Λια Μεγαλου-Σεφεριαδη, Συγγραφέας